Mural Tolerancja

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do powstawania muralu, każda kwota miała dla nas ogromne znaczenie!

Prace nad "TOLERANCJĄ" już trwają, możecie śledzić je na naszym facebooku: https://www.facebook.com/events/600432603353492/?fref=ts

Znajdziecie tam także zdjęcia z prelekcji, która odbyła się 2 czerwca w Sweet Surrender. Cieszymy się, że wspólnie z Sebastianem Bożkiem, gośćmi - Arturem Wabikiem i PLECAMI DONUSA, mogliśmy przez 2 godziny porozmawiać o street artcie w Krakowie, Polsce, na świecie. Z tej okazji po raz pierwszy została ukazana oficjalna wizualizacja projektu. Wkrótce pojawi się na ścianie!

Już jutro - 2 czerwca o godzinie 18 w Sweet Surrender Kraków odbędzie się prelekcja poprowadzona przez Artura Wabika i ekipę PLECY Donusa, wprowadzająca w tematykę street artu i krakowskich murali.

W tym tygodniu będzie można obserwować powstawanie muralu nanoszonego przez Sebastiana Bożka na ścianę kamienicy przy ulicy Przemysłowej 1. Zakończenie prac jest uzależnione od warunków pogodowych.

ZAPRASZAMY

Mamy przyjemność ogłosić, że podczas wernisażu muralu kilka słów o street artcie opowie nam Artur Wabik i ekipa PLECY DONUSA!
.
Artur Wabik - badacz popkultury, ze szczególnym uwzględnieniem przemian okresu lat 90. XX w. w Polsce. Entuzjasta i promotor graffiti, street artu oraz innych przejawów sztuki w przestrzeni publicznej. Wydawca komiksów i książek kolekcjonerskich z gatunku fantastyki. W latach 2001-2003 dyrektor artystyczny festiwalu nowych technologii w sztuce „art-e-strada”. Jest autorem licznych murali i instalacji w przestrzeni publicznej w Warszawie i Krakowie.

https://www.facebook.com/artur.wabik?fref=ts

PLECY DONUSA to młody wesoły kolektyw, łączący PLECA (Justyna Plec) i DONUSA (Dominika Józefczyk). Dziewczyny uważnie śledzą rozwój street artu i organizują spotkania RAZEM (V)LEPIEJ, których tematem jest tworzenie wlepek.

https://www.facebook.com/donusmaplecy?fref=ts

Tolerancja w potocznym rozumieniu wydaje się być jednym z bardziej popularnych i oklepanych haseł.

Właściwie parę lat po przemianie ustrojowej w naszym kraju ten temat zaczął nas dotyczyć równie szeroko jak reszty Europy i świata, wraz z rozwojem "nowoczesności" kulturowo-obyczajowej problem akceptacji i wyznaczania granic zaczął przybierać na znaczeniu. Od dłuższego czasu zasypywani jesteśmy w mediach akcjami dotyczącymi tolerancji rasowej, wyznaniowej, seksualnej. Polska jest pod tym względem krajem dość specyficznym ze względu na skrajny podział społeczeństwa w kontekście postrzegania granic tolerowania inności. Z jednej strony spotykamy się z dość silnym i ciężkim do przebicia murem katolicyzmu, ksenofobii i specyficznego, polskiego konserwatyzmu, z drugiej strony coraz głośniejszy jest głos młodego pokolenia mocno lewicującego, nastawionego na otwarcie nie tyle granic fizycznych - geograficznych a raczej umysłów na rzeczy nowe, inne, skrajne. W dobie często dość ignoranckich dyskusji o gender i “kobiety z brodą” z Eurowizji, podział ten jest wyjątkowo widoczny. Jak to często bywa, dyskusje tego typu kończą się niestety wojną na idee i argumenty, a sam sens i meritum gdzieś się gubi i zatraca. Modne slogany służą raczej jako broń i punkt zapalny do kolejnych podziałów, a przecież nie o to chodzi. Nie ma sensu tłumaczyć jak powinna być tolerancja postrzegana i czym powinna być, bo gdy pozbędziemy się upartej zawziętości - zdecydowana większość z nas wie (lub powinna wiedzieć) gdzie kończy się akceptacja a zaczyna krzywda.

Uniwersalne hasło mówiące, żeby traktować innych tak jak sami chcielibyśmy być traktowani pasuje tutaj idealnie i myślę, że należy się go trzymać. To głównie symbolizuje nasz mural. Tolerancję wobec nie tylko najbardziej oczywistych mniejszości ale samych uczestników dyskusji na jej temat - bez wzajemnego szacunku ciężko zbudować coś trwałego. Mamy nadzieję, że nasz mural pozostanie równie trwały jak idea, w którą wierzymy.

Do pojawienia się "TOLERANCJI" na Zabłociu coraz bliżej, tymczasem mamy przyjemność ogłosić, że nasz artysta Sebastian Bożek już wkrótce pokaże swoją twórczość poza granicami Polski!

Jako jeden z 9 młodych krakowskich artystów został zaproszony przez Międzynarodowe Centrum Kultury i Edukacji "Industra" do zrealizowania własnego muralu. Projekt będzie miał charakter interdyscyplinarnej wystawy, prezentującej twórczość młodych artystów, z głównym naciskiem na malarstwo, a także działania o charakterze site-specific oraz instalację. Wystawa będzie pierwszym wydarzeniem w ramach platformy promującej sztukę współczesną „Box”, projektu realizowanego pod nadzorem kuratorskim Michala Travnicka. Istotnym aspektem projektu jest zaprezentowanie czeskiej publiczności niezależnej sztuki z Europy Środkowo – Wschodniej, która do tej pory nie była obecna w galeriach sztuki znajdujących się w Brnie.

https://www.facebook.com/Industrabrno

Na naszym profilu powiedzieliśmy już dlaczego tolerancja, przedstawiliśmy artystę, siebie... i teoretycznie wszystko jest już jasne, ale... Czym właściwie jest mural, jaka jest jego historia w naszym kraju, na czym polega różnica między muralem a jego krewnym - graffiti? Zanim zobaczymy jak Sebastian Bożek maluje naszą zabłocką ścianę, warto cofnąć się "kilka" lat wstecz i zastanowić nad samą ideą muralu.

Mural - słownikowo jest po prostu malarstwem ściennym, jednak w potocznym rozumieniu kojarzy się z monumentalną, wielkoformatową grafiką na ścianach budynków. Ze względu na rozmiar i tym samym swój zasięg często wykorzystywany jest w celach komercyjnych. Ze względu na to, że w ostatnich latach sztuka malowania na murach traci na kontrowersyjności i zaczyna być coraz bardziej popularna, często mural mylony jest z gorzej postrzeganym graffiti. Różnice jednak są dość poważne - do muralu potrzebna jest zgoda właściciela budynku, plastyka miejskiego, artysta jest oficjalnie znany (grafficiarze często są anonimowi), opłacany i za tym idzie fakt przestrzegania praw autorskich. Znakiem rozpoznawczym graffiti są napisy, znaki, które nie wszyscy są w stanie rozszyfrować i tzw chary, które w muralach rzadziej występują. Poza tym graffiti jest nielegalne i bardziej związane z uliczną tradycją antyestablishmentową, a murale z komercyjnym przekazem.

Aktualnie murale kojarzą się głównie z kolorowymi monumentami (często reklamowymi), które wyrastają w metropoliach a na ich tle w ulicznym gwarze przemieszczają się tłumy ludzi. Mimo to, już w czasach Polski Ludowej, gdy po ulicach przejeżdżało góra kilka maluchów a miasta nie były jeszcze pełne billboardów i reklam, można było natknąć się na wielkie, kolorowe ściany. W czasach najsilniejszej dominacji socrealizmu często forma dzieł sztuki była raczej uboga a treść w większości jedna i oczywista, jednak z muralami sprawa miała się nieco inaczej - mimo wszystko estetyczne i kolorowe malowidła ochrzczone później jako "kolorowe motyle" ozdabiały szare ulice. Wielkie, kolorowe ściany z napisami "Pewex", "Koncentraty spożywcze" albo "Społem" nie dziwiły. Po przemianie ustrojowej, gdy zaczęła się konkurencja rynkowa, sztuka muralu zaczęła być wykorzystywana (jak w reszcie świata) do celów reklamowych i komercyjnych. W czasach dzisiejszych, gdy na co drugim budynku można zobaczyć reklamę i zalewa nas fala konsumpcjonizmu, celem murali jest coraz częściej przypominanie o czymś, co mogło być zapomniane. Jednym z takich przykładów będzie malunek Sebastiana Bożka na Zabłociu!

Więcej informacji na temat historii murali pod poniższym linkiem – zachęcamy!

http://www.ksiezy-mlyn.com.pl/upload_pdf/dzkie%20murale.pdf