Anna Komsta

Budzę się w nocy z dziwnym uczuciem- jestem babką mojej mamy. Idziemy przez pola. Trzymam Ewę za rękę, w drugiej bukiet polnych kwiatów, ziół...Ewa ma czarne warkocze i smutne oczy, ja srebrne, spięte pasma. Idziemy na odpust. Ściskam Ewę za ręce, boję się, że czas odleci... Dziadkowie po II w ś trafili na Dolny Śląsk. Pamięć trwa cztery pokolenia. Intuicyjnie zbieram wszystko, co związane z historiami mojej rodziny. W tobołku nie przywieźli majątków- ot- zdjęcia, różaniec, medalik, grudę ziemi i… pamięć. Rodzinne historie, anegdoty, wartości, piosenki i kulturę stołu. Pozwalały trwać.