X
-
- Dowiedz się więcej
- Kategorie
- logowanie/rejestracja
Joanna Matias – Prawniczka z wykształcenia , podróżniczka z zamiłowania. Szczecinianka. Założyła i prowadzi stronę o Polakach z Santa Rosa www.santarosa.com.pl oraz o podróżach www.facebook.com/podrozepraktycznie. Jako dziecko marzyła o podroży do Santa Rosa i pisaniu książek. W Santa Rosa była już kilkakrotnie. Aby urzeczywistnić drugie marzenie właśnie założyła wydawnictwo i zgłosiła projekt do Polakpotrafi.pl.
Napisz wiadomość do Projektodawcy10279 PLN z 9800 PLN
82 Wspierający
Udany! Cel osiągnięty
Model finansowania: "wszystko albo nic". Aby otrzymać środki, projekt musi osiągnąć minimum 100% finansowania do 02.08.2017.
Model finansowania: "wszystko albo nic"
Aby otrzymać środki, projekt musi osiągnąć minimum 100% finansowania do 02.08.2017 18:06
Joanna Matias
Hello - My dad was one of the children who left Poland and lived in Mexico at Santa Rosa. I just found this video for him. He loves it. I wanted to find out more information about his Father and Mother. Does anyone have any info about Barbara Woloszyn or her family? You can reach me at pogoelaine@gmail.com - Thank you Elaine
Surname: Homa (Choma)
Name: Henryk Stanislaw
DOB: June 20, 1931
Place of Birth Siedleczka
Fathers First Name and Family Name: Andzrej Homa
Mothers First Name and Family Name: Barbara Woloszyn
Proszę dać znać czy znacie dzieci z Santa Rosa aby mogli być na ta uroczystości w Polsce.
Ostatnio zmarła Hanka Żarnecka w Meksyku
.W drodzy do Meksyku, nad morzem na pokładzie „USS Hermitage” Honorata Anna Żarnecka pisała jej pamiętnik, rozpoczęty jak sowieccy zesłali cała jej rodzina na Sybir za to że bili Polakami, w 1941 r. aby ich wykorzystać, zniszczyć, w naj lepszemu wypadku rusyfikować.
Siedemdziesiąt pięć lat temu, różnica tygodnia, Hanka Żarnecka, tak tu na obczyźnie w Meksyku, nazywaliśmy ją, pisała na jej pamiętniku:
20-I/1943 r. Ciągle wysyłają transporty do Afryki; wczoraj zapisali i nas ale na szczęście tatuś przysłał list w którym pisze że jest zwolniony i przyjedzie za parę tygodnie; najwięcej zmartwiło mnie ze tatuś jest w szpitalu.
Ostatnio bardzo zaniedbałam pamiętnik ale cóż w tym dziwnego, całymi dniami się nad zeszytami (książek nie mamy) i uczę się. Najgorzej idzie łacinek i angielski.
Uczę się dnie y nocą, jest mi bardzo ciężko
Tęsknota (Autor)
Ciężko i smutno płynie życie mi -
Dręczy wspomnienie, dawno przybyłych dni
I gdy tak idę pośród łąk i pal
Idzie wraz ze mną ten mój wielki ból,
Mój to jedyny towarzysz wierny
Ten ból serdeczny, ten ból bezmierny,
Wciąż tylko jedno szepcze słowo,
Już nie rozpoczniesz życia na nowo,
Dla ciebie wszystko skończyło się;
Będzie ci zawszy smutno i źle.
Słucham – może inny odezwie się głos
Przeprawę może nie tak srogi los;
Czekam daremnie – głuche milczenie
Dla mnie na lepsze nic się nie zmieni.
Moje jedyny najdroższe dzieci
Gdzież rozproszony w dalekim świecie
Nawet nie wiedzą o mej niedoli
Jak ta tęsknota za nimi boli,
Jak niszczy zdrowie, podcina nerwy.
Jak dzień i nocą nęka bez przerwy,
Gdy mnie ratować będą z oddali
Już dawno zginę w burzliwej łon
Gdy może w krotce zginą tu w grobie
Wiedzieć nie będą o swej żałobie
I tak im bliską ta matka stara
Zniknie z ich życia jak senne mowa
I mnie zostaje tylko tęsknota
Aż się stroną wieczności wrota
Życie się skończy nędznie i marnie
Lecz wielka cisza wszystko ogarnie
Honorata Anna Żarnecka de Santos Burgoa
09.06.1926, Turmont, Polska
27.01.2018, Stolica Meksyk
Żyła za Bóg, Honor i Ojczyzna.
Niech Żyje nam!
Camino a Mexico, en el mar sobre la cubierta del „USS Hermitage” Honorata Anna Żarnecka escribía su diario, iniciado cuando los soviéticos deportaron a toda la familia a Siberia por el s[olo hecho de ser Polacos, en 1941, para usarlos, destru[irlos, en el mejor de los casos rusificarlos.
Hace setenta y cinco años, con diferencia de una semana, Hanka Żarnecka, como la conocimos aquí en el extranjero, en México, escribía en su diario:
20-I/1943. Continuamente envían transportes a África, ayer nos inscribieron pero por suerte papito envió una carta en la cual escribe que ha sido liberado y llegará en un par de semanas; lo que más me preocupó es que papito está en el hospital.
Últimamente he descuidado mucho el diario pero que hay de raro en ello, todos los días estoy sobre los cuadernos (no tenemos libros) y aprendo. Me va peor con el latín y el inglés.
Estudio día y noche, y me es muy pesado.
Nostalgia (Autor)
Pesada y triste mi vida corre –
Me tortura el recuerdo, los días que hace mucho se fueron
Y asì voy entre la pradera y las estacas
Va junto conmigo ese mi dolor enorme,
Mi único compañero fiel
Ese dolor cariñoso, ese dolor infinito,
Aunque sólo una palabra susurrada,
Ya no inicias la vida de nuevo,
Para tí todo se terminó;
Va a ser para tí siempre triste y malo.
Escucho - a lo mejor a otros les habla una voz
La travesía tal vez no sea una suerte tan severa;
Espero en vano – silencio sordo
Para mi nada va a cambiar para bién.
Mis únicos y muy queridos hijos
Dispersos por un mundo lejano
Ni siquiera saben de mi miseria
Cómo ésta nostalgia por ellos me duele,
Cómo destruye la salud, cercena los nervios.
Cómo me tortura sin respiro día y noche,
Si desde lejos me van a rescatar
Hace ya tiempo que muero en un tormentoso seno
Y que tal vez en breve mueran aquí en la tumba
No van a saber de su luto
Y tan cerca esa madre vieja
Desaparece de su vida como una lengua en sueño
Y a mí me queda sólo la nostalgia
Hasta que se acerca el portal eterno
La vida se acaba miserable y pobre
Y un gran silencio todo lo abraza
Honorata Anna Żarnecka de Santos Burgoa
09.06.1926, Turmont, Polonia.
27.01.2018, Ciudad de México.
Vivió por Dios, Honor y Patria.
¡Qué Viva!
Do wiadomości:
DWPPG – dyr. M. Stąsiek
Dotyczy: projektu Miejsca Pamięci poświęconego Dzieciom Syberii.
Szanowni Państwo,
W związku z licznymi wydarzeniami rocznicowymi organizowanymi w kraju w 100-rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości pragnę zwrócić Państwa uwagę na inicjatywę podjętą przez Fundację Edukacja dla Pokoleń działającą przy Katolickim Zespole Edukacyjnym im. Ks. Piotra Skargi w Warszawie dot. upamiętnienia losu polskich dzieci/sierot, które wspólnie z Armią gen. Władysława Andersa opuściły Syberię. Ok. 20 tys. dzieci ewakuowano z Rosji Sowieckiej do Iranu w 1942 roku. Ponad 700 dzieci znalazło przytułek w Nowej Zelandii, pozostałe rozproszyły się po całym świecie docierając do Meksyku, Indii, Kanady, Libanu oraz Afryki Wschodniej.
Intencją Fundacji jest utworzenie w gmachu Szkoły Katolickiej Muzeum/Miejsca Pamięci poświęconej Dzieciom Syberii (stała wystawa multimedialna). Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod budowę Miejsca Pamięci zaplanowana jest na początku czerwca br. Jest intencją inicjatorów przedsięwzięcia (Fundacja, Katolicki Zespół Edukacyjny), aby udział w uroczystości wzięli świadkowie i uczestnicy tamtych wydarzeń m.in. „Dzieci z Pahiatua” oraz z innych regionów świata. W związku z pobytem w Polsce „dzieci Syberii” Fundacja przy współpracy z partnerami państwowymi i prywatnymi przygotuje specjalny program. Strona polska (Fundacja) pokrywa wszelkie koszty związane z przylotem i pobytem w Polsce.
W związku z powyższym zwracam się do Państwa z uprzejmą prośbą o wskazanie osób, które z racji swojego osobistego doświadczenia (jako dzieci opuściły tereny Związku Sowieckiego wspólnie z Armią gen. Andersa) mogłyby i powinny przybyć do Polski na zaproszenie Fundacji i uczestniczyć w licznych uroczystościach upamiętniających los polskich sierot sprzed ponad 70 lat.
Z poważaniem
Iwona Kozłowska
Zastępca Dyrektora
Departament Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą