Zrodzeni do Szabli

This project is also available in english version. Click here to change language.

O projekcie

Zrodzeni do Szabli - o broni w której zaklęta jest polska dusza.

 

W historii Polski szabla od wieków zajmuje wyjątkowe miejsce. Jest elementem naszego hymnu, narodowej dumy, codziennej kultury i języka, najcenniejszą pamiątką rodzinną. Nie ma drugiej broni, która silniej kojarzyłaby się z chwałą polskiego oręża i stanowiła symbol rozpoznawalny na całym świecie. Nie ma, poza Japończykami, drugiej nacji, która taką estymą obdarzyłaby oręż.

 

Polska szabla nieodłącznie związana z kulturą szlachecką była znakomitą bronią oraz przykładem naszych umiejętności twórczego rozwijania doświadczeń Wschodu i Zachodu. Otaczano ją wyjątkową czcią i szacunkiem. Szable konsekrowano, przekazywano z ojca na syna wraz z tradycją powiązanej z nią rodzinnej chwały. Na skrzyżowanych szablach chrzczono synów, a te zdobyczne przekazywano wraz ze sztandarami jako ofiarę składaną Bogu. Polak z szablą był dla wroga strasznym przeciwnikiem ponieważ od dziecka nabywał umiejętności efektywnej walki tym orężem, zaś sama szabla jako ulubiona polska broń została konstrukcyjnie doprowadzona do perfekcji stając się wzorem do naśladowania.

 

Sprzyjał temu system powszechnej edukacji młodzieży oparty o doświadczenia żołnierzy kończących służbę i znajdujących łaskawy chleb we dworach w charakterze nauczycieli oraz niezwykle rozbudowany system sparingów na drewniane kije zwane palcatami. Naukę szermierki palcatem zaczynano w wieku lat sześciu a pojedynki na palcaty były częścią tradycji szlacheckiej i najbardziej popularną formą aktywności fizycznej w dawnej Polsce
Sztuka krzyżowa była istotnym elementem potęgi militarnej Rzeczypospolitej od XVI wieku aż do rozbiorów Polski. Utrata niepodległości i dziesięciolecia brutalnego wykorzeniania polskiej tradycji i kultury sprawiły, że słynna polska sztuka posługiwania się szablą bojową zaczęła ulegać transformacji wynikającej z zakazu upowszechniania sztuki krzyżowej jako elementu edukacji polskiej młodzieży i wpływów szermierki stosowanej w armiach zaborców. Z czasem wykształciły się dwa nurty – oparty na szermierce pojedynkowej oraz kawaleryjski, w którym do końca istnienia tego rodzaju wojsk zachowały się techniki charakterystyczne dla sztuki krzyżowej.

 

Pomimo przerwy w historycznej ciągłości polskiej armii szabla w polskim ręku święciła jeszcze triumfy w czasach Napoleona, wojnie 1920 roku i wrześniu 1939. W historii współczesnej po 1945 roku pomijano milczeniem lub wyszydzano wszelkie przejawy tradycji związanej z historią pierwszej Rzeczypospolitej. Obraz zapijaczonej szlachty z szablą u boku doprowadzającej do upadku ojczyznę oraz absurdalnej szarży na czołgi która nigdy nie miała miejsca był powszechny w powojennej propagandzie.

Pomimo tego, że broń ta jest symbolem niepodległości i nadal cieszy się dużym szacunkiem każdej grupy społecznej, przeciętny Polak potrafi powiedzieć więcej o japońskiej katanie, niż o tradycyjnym polskim orężu. Niezależnie od tych zawirowań szabla nadal jest wyjątkowo cenną i symboliczną ozdobą wielu polskich domów.

Film ma trzy wątki. Pierwszy to wątek fabularny osadzony w latach 1612 – 1633 opowiadający historię Jana Jerlicza weterana wojny moskiewskiej który powraca w rodzinne strony by za namową swojego dawnego towarzysza broni Jerzego Wronowskiego rozpocząć edukację szermierczą jego syna Błażeja. Jest to fabularna opowieść o obyczajach oraz tradycji widziana oczami młodego szlachcica dorastającego w dawnej Rzeczypospolitej. Fabularyzacja sprawia że historia jest namacalna i bliższa szczególnie dla młodego widza.

 

Drugim, równolegle idącym wątkiem jest opowieść jednego z najlepszych szabelników w Europie, Zbigniewa Juszkiewicza. Jest to filmowa podróż przez historię i sztukę ku tajemnicy rzemiosła najwyższej jakości, którego dziełem jest polska szabla, do dziś uważana za jedną z najlepszych na świecie. Legenda polskiej sztuki wyrobu oręża w sposób praktyczny przedstawia technologiczne walory szabli, pokazuje jak powstawała i działała (demonstrując jej piękno, kunszt i wytrzymałość).

 

Trzeci wątek opowiada o odtworzeniu sztuki krzyżowej (staropolskiej koncepcji walki szablą), której podjął się szermierz Janusz Sieniawski wraz z synami, Wątek ten ukazuje widzowi w klarowny sposób korzenie polskiej sztuki użycia szabli oraz sposoby jej praktycznego wykorzystania w oparciu o traktaty ortaz manuskrypty z przełomy XVI i XVII wieku. Jest to opowieść o pokoleniowej pasji która doprowadziła do odzyskania cząstki zapomnianej narodowej tradycji.

 

 

W polskiej kinematografii brakuje filmów poświęconych polskiej szabli i sztuce posługiwania się nią. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat w kinie królowała szermierka sportowa i pojedynkowa. Układy choreograficzne pojedynków były dostosowywane do ówczesnej wiedzy szermierczej, umiejętności aktorów i dostępnej techniki zdjęciowej. W efekcie, najlepsze polskie pojedynki szermiercze znane są widzom z filmów „Pan Wołodyjowski” i „Potop”, zrealizowanych odpowiednio w 1969 i 1974 roku. Tymczasem regularnie powstaje wiele filmów fabularnych i dokumentalnych np. o japońskiej katanie, która dzięki temu powszechnie uznawana jest za najlepszą broń białą na świecie.

 

Naszym celem jest przygotowanie spektakularnego obrazu promującego polską szablę i sztukę krzyżową, który mógłby być przeznaczony do dystrybucji w kraju i poza jego granicami (poza podstawowym językiem angielskim znawcy tematu wskazują też rosyjski z uwagi na olbrzymią popularność tematyki związanej z bronią białą na wschodzie oraz estymy, jaką wciąż na wschodzie cieszy się legenda polskiej szabli). W filmie na przygotowanie scen szermierczych poświęcono wiele czasu. Chodziło o to by zapewnić niespotykaną w polskim kinie jakość i wiarygodność, nad którą czuwali doświadczeni szermierze pracujący przy największych polskich produkcjach historycznych i współpracujący z producentami gier komputerowych. Warstwę dokumentalną tworzą wypowiedzi ekspertów autorytetów w danej dziedzinie, archiwalia, grafiki oraz animacje ilustrujące omawiane tematy. Obraz poddany zostanie koloryzacji, muzyka zostanie skomponowana specjalnie do filmu.
Na potrzeby filmu zostały wykonane repliki broni fechtunkowej i kostiumy. Założeniem jest uzyskanie wyjątkowego pod względem wizerunkowym obrazu, który przez lata stanowić będzie znakomite narzędzie promocji Polski i chwały polskiego oręża w kraju oraz poza jego granicami.

Pozyskane do tej pory środki pozwoliły na zakończenie głównego okresu zdjęciowego. Obecnie trwa montaż a w perspektywie kolejne etapy post produkcji. Do zakończenia procesu produkcji filmu brakuje nam 70 000 PLN. Zwracamy się do wszystkich którym bliska jest historia, do tych którym zależy na podtrzymaniu tradycji szabli polskiej, do tych którzy zdają sobie sprawę z wagi promocji kraju o finansowe wsparcie projektu.

 

Premiera filmu planowna jest na pierwszą połowę 2019 roku. Informacje dotyczące premiery zamieścimy w mediach społecznościowych związanych z filmem oraz na Polak Potrafi. Przekazanie nagród odbędzie się na miesiąc przed datą oficjalnej premiery.

Informacje dotyczące filmu i jego poczynań można śledzić na poniższych stronach:

Facebook: https://www.facebook.com/zrodzenidosz...

Facebook: https://www.facebook.com/sztukakrzyzowa/

 

 

Media o Twoim projekcie: