Udrożnij nam drogę. Hiszpańskie camino de Santiago

O projekcie

Skąd przychodzimy?

Choć jedni mogą po pracy przejść się brzegiem Bałtyku, a innym bliżej piechotą nad Morskie Oko, to wszyscy zamieszkujemy tę samą Polskę.

Kim jesteśmy?

Jesteśmy 14-osobową grupą, w której przedział wiekowy waha się od 20 do 36 lat.  Razem mamy aż 370 lat, a to oznacza, że nasze nogi przeszły już całkiem sporo. Mimo zmęczenia – chcemy iść dalej!

Są wśród nas sportowcy, są też tacy, którzy w treningu najbardziej lubią przerwy, są nieprzewidywalni artyści, podróżnicy, ciekawi ludzi psychologowie, są specjaliści od mieszania niebezpiecznych związków w probówkach, są wreszcie nieznośni poloniści. W wakacje chcemy zrealizować wspólne marzenie i przejść około 400 km szlakiem Camino de Santiago.

Dokąd idziemy?

Nasza podróż rozpocznie się 9 lipca w Krakowie, skąd polecimy do Madrytu, a stamtąd pociągiem do Gijón. Właśnie w tym pięknym miasteczku, które oddalone jest od Santiago o około 400km, rozpocznie się nasza gorąca przygoda. To nie będą wakacje pod palmami na gorących piaskach nadmorskich kurortów. Przez 20 dni będziemy piechotą zbliżać się do Santiago de Compostela.

Do grobu św. Jakuba wiedzie kilkanaście szlaków, rozpoczynających się w różnych miejscach Europy. Zdecydowaliśmy się na trasę wiodącą nad oceanem, która nazywa się Camino del Norte. Planujemy zatrzymywać się w kolejnych miejscowościach: Gijón, Aviles, Muros de Nalon, Soto de Luina, Cadavedo, Luarca, La Caridad, Ribadeo, Lourenza, Abadín, Vilalba refugio, Baamonde, Sobrado dos Monxes, Arzua, Pedrouzo, Santiago de Compostela.

Jak tam chcemy przetrwać?

Codziennie będziemy przemierzać pieszo, z bagażami na plecach około 35km. Nocować planujemy w schroniskach zwanych albergue, gdzie nocleg kosztuje około 5-10 euro w zależności od okoliczności;) Chcemy przeżyć w Hiszpanii jak najtańszym kosztem, ale i tak potrzebne nam są spore środki na to, by przegryźć coś po drodze (na śniadanie kawałek bagietki, a na obiadokolacje menu pellegrino w lokalnym barze lub samodzielnie ugotowany makaron), a wieczorem przytulić głowę do poduszki choćby na małych skrawku ziemi schroniska. Dlatego prosimy Was o wsparcie!

Co potem?

Dodatkowym celem naszej wyprawy jest stworzenie amatorskiego reportażu o ludziach idących camino. Ta droga nie jest uczęszczana tylko przez mieszkańców jednego kraju. Przyjeżdżają tam ludzie ze wszystkich kontynentów a to oznacza, że w tym szlaku musi być coś niezwykłego. Camino nie jest pustelnią, na której można ostatecznie odciąć się od wszystkiego  i wszystkich, z którymi łączy nas coś na co dzień. Jest przede wszystkim miejscem spotkań przeróżnych osób. Każda idzie z innym bagażem doświadczeń na plecach, każda widzi przed sobą inny cel - dla jednych jest nim katedra w Santiago, dla innych znalezienie odpowiedzi na jakies pytanie. Chcemy w drodze "pomarnować" trochę czasu z ludźmi, zapytać, po co wyjeżdżają tak daleko, by przejść tę męczącą trasę. Nagramy krótkie filmy video telefonem czy aparatem, albo zapiszemy czyjeś zwierzenia na papierze, zrobimy zdjęcia i po powrocie do Polski zamieścimy to na blogu: 

www.camino2014.blog.pl

 

Wspierając nas, nic nie ryzykujesz. Jeżeli nie uzbieramy założonej kwoty w wyznaczonym czasie,wpłacone przez Ciebie pieniądze wrócą na Twoje konto.