Przemoc w grach - cykl reportaży

O projekcie

Temat przemocy w grach przewija się w polskich mediach już trzecie dziesięciolecie. Coraz więcej osób gra, a w związku z tym, temat gier coraz cześciej pojawia się w mediach popularnych. Niestety materiały, które mają na celu przybliżyć zagadnienie przemocy w interaktywnym świecie rozrywki pełne są uproszczonych tezy i sloganów. Dziennikarze starają się udowodnić słuszność swoich teorii poprzez wybiórcze cytowanie twórców gier i wywiady z profesorami, którzy nie mają z grami żadnej styczności.

Jeśli nie weźmiemy sprawy w swoje ręce, temat jeszcze długo nie zostanie potraktowany poważnie. Ostatnia akcja z Newsweekiem pokazuje, że nawet najbardziej dojrzałe tytuły zostają dotknięte takim stanem rzeczy.

11.02.2015: Do firm wspierających projekt dołączyło Artifex Mundi. W gronie patronów medialnych natomiast witam gamedot oraz MyGracze.pl. Dodatkowo ustaliłam z miłymi panami z Polak Potrafi, że kody na gry będę mogła wysyłać zaraz po osiągnięciu progu 8 000 złotych, żeby nikt nie musiał czekać do zakończenia zbiórki. 

16.02.2015: Zaktualizowałam sekcje "Kim jestem", "Co chcę zrobić?", "Dlaczego crowdfunding?" oraz dodałam sekcję "Metodologia".

18.02.2015: Dodałam bonus od firmy Artifex Mundi przy progu 11 000 złotych. Po osiągnięciu tego progu każdy, kto wesprze projekt na minimum 60 złotych, otrzyma prezent!

Ela Rydzewska. Z zawodu redaktor i dziennikarz, z zamiłowania gracz. Od roku prowadzę serwis zGRAna rodzina, który ma na celu przybliżenie świata gier niegrającym osobom. Na łamach zGRAnej tłumaczę podstawowe zagadnienia związane z grami i recenzuję tytuły pod kątem ich wartości dla młodszych odbiorców. Przede wszystkim jednak analizuję badania dotyczące wpływu gier na rozwój człowieka oraz staram się pokazać, że gry potrafią być bardzo wartościowym sposobem spędzania wolnego czasu.

Jestem blisko branży gier, lecz nie jestem w niej zatrudniona. Daje mi to pełną niezależność i swobodę wypowiedzi. Zamiłowanie do gier nie sprawia jednak, że patrzę na nie bezkrytycznie – wręcz przeciwnie. Widzę pewnie więcej obszarów do poprawy, niż przeciętny gracz. 

Przykłady mojej analizy badań można znaleźć na stronie zGRAnej rodziny - choćby tutaj, tutaj lub tutaj. Tutaj natomiast przeczytacie, że do korelacji między grami a agresją staram się podchodzić możliwie obiektywnie. 

Moja sieć kontaktów daje mi dostęp do szerokiego zakresu ludzi z branży. Od osób zajmujących się akademickim badaniem gier przez działaczy Polskiego Towarzystwa Badania Gier, dziennikarzy branżowych, aż po twórców gier i wykładowców na kursach deweloperskich. Dzięki temu reportaże będą miały solidne wsparcie merytoryczne.

Chcę stworzyć cykl reportaży właśnie na temat przemocy w grach wideo. Zrobię wszystko, żeby cały materiał był jak najbardziej neutralny. Nie chcę, tak jak mainstreamowe media, stawiać na początku tez a potem naciągać wszystko, żeby je udowodnić. Wolę rozprawić się z całym tematem przez jego porządne zgłębienie. Przytoczyć wyniki badań, zrobić wywiady z ludologami czy medioznawcami, a nie przypadkowymi psychologami czy socjologami. Nie mam zamiaru stronniczo wybielać wizerunku gier - zdecydowanie nie przemilczę tego, że przemoc jest w wielu grach głównym atraktorem widowni. 

Po co to komu? Jest bardzo ważnym, aby społeczeństwo nie czerpało wiedzy o grach z nierzetelnych materiałów. Łatwo wpaść w defensywne „ale to przecież #nikogo”, kryjąc się za maską nonkonformizmu i ciesząc się ze swojej wyjątkowości jako osoby „znającej temat”. Jednak prezentując takie postawy bardzo łatwo doprowadzić do sytuacji, w której jedynym powszechnie dostępnym źródłem wiedzy na temat gier będą pobieżne opracowania. Choćby w Australii, obawa przed destrukcyjnym wpływem gier na młode osoby spowodowała, że zamiast podnosić świadomość i edukować społeczeństwo, wprowadzono cenzurę. Decyzję o dopuszczeniu do sprzedaży wydaje tam Classification Board -organizacja specjalnie do tego powołana przez rząd.

Możemy ponownie machnąć ręką, a przy kolejnych powierzchownych materiałach zżymać się na tendencyjność krążących w sieci materiałów na temat przemocy w grach wideo. Możemy też zakasać rękawy i wspólnymi siłami stworzyć reportaże, które z łatwością będzie można traktować jako odpowiedź na kolejny powierzchowne informacje. Jako podręczny link do wytłumaczenia każdemu, czemu gry bywają brutalne.

Wierzę, że są w Polsce osoby, dla których ważne jest, by obraz gier nie był zakłamany. Osoby, które chciałyby zobaczyć wnikliwą analizę zjawiska zamiast oklepanych sloganów. Zdaję sobię sprawę, że osoby te to w większości gracze. Gracze, którzy nie będą grupą docelową reportaży. Będą jednak ich pośrednimi beneficjentami.

Reportaże mają stanowić podstawę, fundament do popartego faktami dialogu na temat przemocy w grach. Będą podręcznym linkiem, który można pokazać zindoktrynowanym przez telewizję i prasę znajomym i rodzinie. Przeciwwagą dla pobieżnie przygotowanych materiałów z mediów masowych. 

Jest to więc temat, który dotyczy nas wszystkich i nam wszystkim powinno zależeć na tym, aby komunikowanie świata gier nie opierało się na domysłach, lecz na faktach. Sama jednak nie mam środków, by taki projekt udźwignąć.

Crowdfunding nie wydarzy się bez inicjatora (to ja!) i bez poparcia społeczności (to Wy!). Poparcie dla idei i zainteresowanie projektem pokaże, jak bardzo chcielibyśmy, by gry traktowano poważnie. To niezwykle ważne i chcę, abyście czuli się współtwórcami reportaży, bo bez Waszego wsparcia stworzenie tych reportaży nie będzie możliwe.

Każda część reportażu będzie zawierać minimum 10-15 minut rzetelnie przygotowanego materiału.

• Przemoc w mediach i kulturze

Materiał, który będzie bazą do dyskusji na temat przemocy w grach. Przemoc nie pojawiła się wraz z pierwszą grą wideo. Istniała od zawsze. Aby więc mówić o przemocy w grach bardzo ważne jest uprzednie przedstawienie kontekstu (pop)kulturowego.

• Czemu służy przemoc w grach?

Tu podejmę próbę zgłębienia celów, jakie realizowane są poprzez wprowadzanie do gier przemocy. 

Osiągnięcie kolejnych progów pozwoli mi na stworzenie kolejnych części.

• Przepraszam, czy tu biją?

Odcinek, w którym skonfrontuję wizerunek gier kreowany przez popularne media z wynikami badań oraz opiniami ekspertów.

• Przepraszam, czy tu biją? cz. 2:

Druga część tego odcinka skupi się na opartej na przemocy interakcji między graczami w grach wieloosobowych, tak online jak i offline. Pozwoli to poświęcić całą pierwszą część na fabularne przestawienie przemocy w grach single player.

• Dlaczego tworzy się brutalne gry?

Uzupełniający odcinek opierający się na wywiadach z polskimi twórcami gier, którzy odpowiedzą na pytania dotyczące umieszczania przemocy w grach. 

W ramach tej części reportażu, planuję przeprowadzić sondę uliczną i poznać opinie przypadkowych przechodniów na temat powodu obecności przemocy w grach.

• Moralność czy autocenzura?

Przekrój przez obecne trendy w obrazowaniu przemocy w grach. Na podstawie tytułów z ostatnich lat wspólnie z ekspertami postaram się też przewidzieć, w jaki sposób będzie ukazywana brutalność w grach w najbliższej przyszłości.

Poprawa jakości materiałów:

Dodatkowe fundusze pozwolą na przeprowadzenie dodatkowych, dłuższych wywiadów i badań o znacznie większym zasięgu, dzięki czemu reportaże będą jeszcze ciekawsze i dłuższe.

Ponadto, większe wsparcie finansowe da możliwość znacznej poprawy jakości technicznej reportaży - oświetlenia, montażu, nagłośnienia.

Bonus - Gra:

Po osiągnięciu progu 11 000 złotych każda osoba, która wesprze projekt na minimum 60 złotych otrzyma w prezencie kod na dowolną grę Artifex Mundi!

Bonusowe wideo:

Dodatkowy filmik, który opublikuję niezależnie od reportaży, w którym twórcy gier podzielą się swoimi radami, jak rozpocząć pracę w branży gier. Wideo znajdzie się też na DVD z reportażami.

Bonusowe DVD:

Po osiągnięciu odpowiedniego progu, wszyscy, którzy wsparli projekt na kwotę minimum 80 złotych otrzymają w prezencie dodatkowe DVD z materiałami bonusowymi: pełne wersje wywiadów przeprowadzonych do reportaży, bloopery itp.

 Przy tworzeniu reportaży będę kierować się kilkoma założeniami:

• Baza merytoryczna

Każdy z odcinków będzie oparty na wynikach badań, sondach ulicznych oraz internetowych i/lub wywiadach ze znawcami tematu. Pod każdą częścią reportażu znajdzie się bibliografia. 

• Konfrontacja sloganów z faktami

Bardzo ważnym elementem będzie konfrontacja powszechnie utartych stereotypów z badaniami i opracowaniami naukowymi. 

• Opinie jasno oddzielone od faktów

Będę wystrzegać się wyciągania deterministycznych wniosków. Wiele przeprowadzonych do tej pory badań to badania korelacyjne, jednak błędnie formułuje się na ich podstawie związki przyczynowo-skutkowe. Chcę uniknąć tego typu błędów.

• Neutralność, nie prawdopośrodkowizm

Nie przeciwstawię sobie „specjalistów” z filmiku powyżej i twórców gier podsumowując, że prawda zapewne leży po środku. Nie leży. Osoby, z którymi będę przeprowadzać wywiady nie będą wyłącznie specjalistami związanymi z branżą gier, jednak będę unikać osób, które w ogóle nie znają tematu.

Usiąść i pogadać do kamerki w laptopie potrafi (prawie) każdy. Aby stworzyć dobrze wyglądający i porządnie przygotowany merytorycznie reportaż, należy zainwestować sporo czasu i środków.

Koszty obejmują wypożyczenie lub kupno odpowiedniego sprzętu do nagrywania i oświetlenia, transport w miejsca nagrania wywiadów (nie każdy mieszka w Warszawie), koszty gier, licencji oprogramowania, dostępu do płatnych raportów i badań z całego świata (od darmowych po te kosztujące kilkadziesiąt dolarów). Do tego dochodzą koszty pracochłonnego montażu materiałów.

Projekt będzie ode mnie wymagał uczestnictwa w wydarzeniach i konferencjach, na których częściowo wolałabym pojawić się prywatnie, a nie z ramienia zGRAnej. Po to, aby zachować neutralny charakter zbieranych materiałów.

Do każdego z odcinków powstaną również angielskie napisy. To kolejne godziny spędzone na tłumaczeniu, korekcie i synchronizacji materiałów.

Bardzo zależy mi na jakości reportaży i chciałabym, aby nakreślone tematy zostały porządnie przygotowane. Chciałabym maksymalnie zaangażować się w pracę.

DVD z reportażami:

Obejmuje wszystkie reportaże na temat przemocy w grach, które zostaną sfinansowane w ramach projektu. DVD zostaną przygotowane i wysłane zaraz po opublikowaniu ostatniego odcinka reportaży.

Koszulka:

Niepowtarzalna, kolekcjonerska koszulka "Zabijam tylko w grach". Dla tych, którzy są gotowi na takie wyznania:

Materiały:

Nagroda obejmuje wysłaną elektronicznie paczkę z zebranymi źródłami i materiałami: wynikami badań, tekstami, opracowaniami, wszelkiego rodzaju brudnopisami i szkicami, dzięki którym powstały finalne reportaże.

Zamknięta grupa na Facebooku:

Otrzymasz dostęp do zamkniętej grupy, na której będę na bieżąco informować o postępach w pracy i znalezionych nowych, ciekawych materiałach. Komunikacja w grupie nie będzie jednostronna. Chętnie posłucham sugestii wspierających.

To też świetny sposób na integrację z innymi osobami, dla których ważny jest wizerunek gier wideo.

Informacja o sondzie ulicznej:

Na potrzeby reportażu będę przeprowadzać minimum jedną sondę uliczną. Otrzymasz informację, kiedy i gdzie odbędzie się sonda, co da Ci możliwość odpowiedzenia na pytania z sondy i ewentualnego wystąpienia w reportażu.

Gry:

Dzięki wsparciu naszych niesamowitych partnerów, możemy Ci zaoferować w ramach nagród kody na gry:

•  Ancient Space - bardzo fajna strategia kosmiczna od Creative Forge Games (limit: 10)
• The Vanishing of Ethan Carter - pełna tajemnic przygodówka od studia The Astronauts (limit: 10)
•  This War of Mine - strategia pozwalająca sterować grupą cywili próbujących przetrwać wojnę od 11 bit studios (limit: 10)
• GOG.com sprezentował nam 3 kody na dowolne gry o wartości 9,99$ i 3 kody na gry o wartości 5,99$

Zaproszenie na wywiad:

Gdy tylko ustalę harmonogram wywiadów (daty, osoby, miejsca), prześlę Ci go i będziesz mógł/mogła wybrać, przy którym z nich chcesz mi towarzyszyć i którego rozmówcę poznać na żywo. Będę rozmawiać z twórcami, dziennikarzami i badaczami gier.

Udział w sesji kreatywnej:

Zaproszenie na trwającą kilka godzin sesję, podczas której będę analizować materiały i planować jeden z odcinków reportaży. Umożliwi Ci to bezpośredni wpływ na kształt reportażu.

Reportaż na życzenie:

Reportaż na dowolny, związany z grami temat, przygotowany przeze mnie w formie wideo. Pracę nad nim rozpocznę po opublikowaniu reportaży o przemocy w grach.

Zanim zamówisz reportaż, proszę o konsultację przez e-mail co do tematu, aby uniknąć nieporozumień, czy dany temat jest związany z grami czy nie :)

Potrzebuję co najmniej miesiąca od zakończenia akcji crowdfundingowej, aby zebrać wystarczającą ilość materiałów do pierwszych odcinków. Potem należy je nakręcić i zmontować. Chcę, aby pierwsze wideo pojawiło się nie później, niż w czerwcu, a kolejne w odstępach jednego / dwóch miesięcy.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania, napisz: zgranarodzina@gmail.com

Więcej informacji o mnie oraz próbki moich możliwości dziennikarskich znajdziesz na stronie www.zgranarodzina.edu.pl