jasmina10
O projekcie
Tegoroczna edycja projektu odbędzie się w Nepalu, w sierpniu 2017 roku. Zarówno część edukacyjną, jak i badawczą będziemy realizować w trzech szkołach podstawowych, na obrzeżach miasta Katmandu – jednej szkole prywatnej, dwóch szkołach państwowych. W szkołach podstawowych jest 6 klas liczących około 25-30 osób każda.
Wybór destynacji czwartej edycji projektu związany jest z ogromną potrzebą wprowadzenia aktywizujących metod nauczania, szczególnie na poziomie szkoły podstawowej, brakiem materiałów dydaktycznych oraz trudnościami edukacyjnymi wynikającymi z sytuacji ekonomicznej uczniów i katastrofy naturalnej, jaką było trzęsienie ziemi w kwietniu, 2015 roku, w którym zginęło ponad 10 000 tysięcy ludzi, a wiele setek tysięcy straciło domy i dorobek życia. Podczas kataklizmu zostało zniszczone kilkanaście szkół, tysiące dzieci straciło miejsca do nauki.
CEL EDUKACYJNY PROJEKTU : Podczas zajęć edukacyjnych w ramach czwartej edycji projektu chcemy utrzymać charakter zabawowy i twórczy pracy z dziećmi. Zamierzamy rozszerzyć zakres nauczania języka angielskiego, w oparciu o metodę Total Physical Response z elementami storytellingu, dbając przy tym o wielobodźcowe oddziaływanie na podopiecznych, posługując się m.in.: metodą nauczania Glena Domana.
CEL BADAWCZY PROJEKTU: Część badawcza będzie się opierać na realizacji projektu fotografi cznego „Marzenia w spostrzeżeniach dzieci i młodzieży z Nepalu”, stanowiącego kontynuację ubiegłych inicjatyw zrealizowanych w Indonezji, Paragwaju, Tanzanii, Kenii oraz Polsce w roku 2014, 2015 oraz 2016.
Koszt realizacji projektu ogółem: 32 600 zł
Kosztorys zawiera: transport, w tym bilety lotnicze 21 000 zł, zakwaterowanie oraz wyżywienie 4 000 zł, ubezpieczenie 1 200 zł, materiały dydaktyczne 3 000 zł, lekarstwa 1 000 zł oraz szczepienia 2 400 zł
Uczestnikami projektu są studenci oraz doktoranci Uniwersytetu im. Adama Mickiewicz w Poznaniu:
Kasia – rodowita wolsztynianka. Nieustannie dopracowuje swój sposób na to, aby przejść przez życie jak najlepiej. Najbardziej ceni kontat z drugim człowiekiem – to w nim upatruje źródła inspiracji i dobrej energii. Samotność? Czasami i tylko na chwilę, aby móc swobodnie oddać się swemu zamiłowaniu – MUZYCE, takiej bez ograniczeń: od Chopina, przez Stinga, aż po SOAD – co potwierdza tylko, że w każdej sytuacji i w każdej osobie stara się dostrzegać potencjał, który można efektywnie spo- żytkować. W życiu kieruje się zasadą: „Marz o rzeczach wielkich, to ci przynajmniej pozwoli zrobić kilka małych – i ciesz się nimi”. Projekt w Paragwaju i w Indonezji pozwolił jej właśnie na to – zrobić coś dobrego dla kilku osób. A to już przecież bardzo dużo.
Jonasz– Tak jak jego imię - lubi być troszkę inny niż ludzie go otaczający. Zawsze wybiera drogę pod prąd i ma wiele zainteresowań od wspinaczki i pływania przez bieganie, a kończąc na czytaniu książek i podróżowaniu, gdzie tylko uda się wyjechać. Ciekawość świata i chęć zdobywania wiedzy zagnała go na doktorat z fi lozo- fi i. Jest zawsze gotów do podjęcia wyzwania i choć nie zawsze jego próby kończą się sukcesem to stara się czerpać maksymalnie dużo doświadczenia i korzyści z porażek, jakie mu się przytrafi ają. Jednak niezrażony podejmuje zawsze nowe wyzwania. Otwarty na ludzi, tolerancyjny na inne poglądy. Trzyma się swoich zasad i próbuje w swoich postanowieniach wytrwać jak najdłużej. Od ponad pięciu lat wegetarianin, stara się przełamywać stare przyzwyczajenia ludzi pokazując, że inne nie musi być gorsze lub złe. Kieruje się mottem: „Nowy dzień przynosi nowe nadzieje”.
Marta – Studentka edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Nie lubi się nudzić, dlatego angażuje się we wszystko, co ją zaciekawi. Jest lub była związanaz organizacjami pozarządowymi. Czynnie działa w projektach uniwersyteckich. Najlepiej opisuje ją stwierdzenie: “Ciekawość zabiła kota, ale satysfakcja przywróciła go do życia.” Kocha różnorodność i autentyczność. Otwarta na ludzi, z ogromnym szacunkiem i zrozumieniem podchodzi do wszelkiej inności. Poszukuje prawd i swojego miejsca na świecie poprzez dalekie i częste podróże. Rozwija swoje pasje i spełnia swoje marzenia jak oszalała. Odważna, z artystyczną duszą, uwielbia czynić dobro uszczęśliwiać ludzi - przez to sama czuje się szczęśliwa.
Ewa– Jestem spod Krakowa, przez dwa lata mieszkałam w Norwegii, a obecnie na III roku studiuję edukację elementarną z językiem angielskim w Poznaniu. W wolnych chwilach lubię napić się herbaty i obejrzeć dobry fi lm. Od ponad roku jestem związana z Wydziałowym Centrum Wolontariatu Volontario WSE UAM, gdzie aktywnie dzia- łam i pomagam. Lubię zmiany, jestem otwarta na podróże, poznawanie ludzi i kultur, w trzech słowach – na nowe doświadczenia.
Liliana– studentka III roku Prawa europejskiego, na WPiA UAM. Wydaje mi się, że nie mam zbyt wielu ‚hobby”, jednakże do moich największych zainteresowań należą ludzie. Poznawanie ich różnych gustów, upodobań, tego jak dekorują swoje mieszkania, jak gotują, ich kultury, tradycji, sposobów w jaki próbują wyrażać siebie… Ludzie: są głównym powodem tego, dlaczego tak bardzo lubię podróżować.
Alicja– Gdynianka, absolwentka Logopedii na Uniwersytecie Gdańskim, studentka I roku studiów magisterskich Pedagogiki Specjalnej. Miłośniczka gór, dalekich podróży, koali i lam. Zdobywczyni 3 skrajnych krańców Europy już niebawem :)). Zamiłowanie do podróży autostopem daje mi poczucie bliskości z ludźmi i poznania miejsc, których nie miałabym okazji zobaczyć podróżując w inny sposób. Wolę wioski od miast, góry od morza, rower od samochodu i plecak od walizki. Zdecydowałam się wziąć udział w projekcie, żeby dobrze wykorzystać wiedzę, którą miałam możliwość zdobyć. Najbardziej się cieszę, gdy robię coś co sprawia radość innym.
Jaśmina – Jestem studentką pedagogiki. Moją pasją jest teatr i kino. Dlatego sporą część wolnego czasu poświęcam wła- śnie im. Od kilku lat jestem wolontariuszką na Festiwalu Filmowym w Gdyni. Gdy tylko mam okazję, staram się spędzać czas aktywnie. Od roku uczę się tańca współczesnego, a chyba od zawsze biegam. Inspiracji do dzia- łania szukam w ludziach i nowych miejscach.Moje doświadczenia międzykulturowe bardzo wzbogacił wyjazd do pracy jako au pair. Praca z dziećmi we Francji i Włoszech, konfrontacja z kulturą, ludźmi i możliwość uczestniczenia w codziennym życiu, to niezapomniane przeżycie.