Aloha Festiwal Polska

O projekcie

Chcesz być częścią wyjątkowego wydarzenia? Na całe cztery czerwcowe dni, kiedy słońce rozpala dżunglę miasta, a chłodna nadwiślańska bryza wprawia we wspaniały nastrój, podejmujemy się zamienić warszawskie Powiśle w egzotyczną oazę, gdzie Hawaje spotkają się z Polską, aby wymieniać się etnicznymi impulsami i wibracją aloha! Naszym celem jest stworzenie przestrzeni pełnej pasji, otwartości, egzotycznych wrażeń, smaków i akcentów oraz atmosfery, która zabierze Was w podróż na Hawaje. Wierzymy, że wspólnie z hawajską ekipą uda nam się stworzyć unikatową atmosferę, w której miło będzie spędzać czas wspólnie, aktywnie i niebanalnie, w gronie osób chętnych, aby dzielić się radością ze wszystkimi, bez względu na wiek. 

Aloha Festiwal Polska od początku swojego istnienia bazuje na idei wspólnego działania,
a każda kolejna edycja jest doskonalsza tylko dzięki temu, że pomysłem zaraża się coraz więcej osób. Inicjatywa dzielenia się hawajską radością wykiełkowała w głowie grupki miłośników tańca hula. A pasja przeniosła się najpierw na znajomych, a następnie na znajomych tych znajomych...

Z biegiem lat przybywało nam fanów, a w międzyczasie było także kilka wspólnych happeningów i wypraw na Hawaje w celu dotarcia do prawdziwych źródeł. Teraz wszyscy wspierają nie tylko sam pomysł, ale także całkiem poważnie angażują się we wspólną inicjatywę. Pomagają nam, obok znanych nazwisk z tutejszych kręgów i samych Hawajczyków, miłośnicy kultury polinezyjskiej z całej Polski – od rodzimych budowniczych polinezyjskich łodzi proa, sporej grupy tancerzy hula, w tym tancerek 50+, po ekspertów egzotycznej kuchni.
Jeśli chcecie zarazić się hawajską radością życia, być wśród osób witających wraz z Hawajczykami słońce na nadwiślańskiej plaży, ozdobić szyję naszyjnikiem z kwiatów, spróbować egzotycznych potraw, nauczyć się rozpalać wewnętrzny ogień w tańcu hula, przywołując żywioły słońca, deszczu, ziemi i ognia – zapraszamy Was, abyście stali się częścią tego niezwykłego przedsięwzięcia i stworzyli razem z nami II edycję Aloha Festiwal Polska!

Obejrzyjcie fotorelację z zeszłorocznej edycji festiwalu, która mogła się odbyć dzięki zaangażowaniu sił lokalnych i zagranicznych, ale przede wszystkim dzięki wszystkim wspierającym nasz projekt:

 

Dzięki warsztatom uczymy się nowych umiejętności i otwieramy się na nieznane. W tym roku spróbujemy swoich sił w grze na ukulele, dowiemy się, jak wyplatać naszyjniki z kwiatów i roślin, będziemy zgłębiać tajniki tańca hula i etnicznych pieśni…  A wiedzę będziemy czerpać prosto z hawajskiego źródła.

Etniczny taniec hula
To niepowtarzalna okazja, aby rozpalić wewnętrzny ogień. Nauczymy się klasycznego, hawajskiego tańca hula w stylu kahiko od cenionej na Hawajach nauczycielki Kumu Hula Kuwalu Anakalea, która kontynuuje jedną z najstarszych hawajskich tradycji – tradycję ognia związaną z hawajską boginią wulkanów Pele.

Gra na ukulele
Ukulele jest w modzie, bo można na nim zagrać dosłownie wszystko, mimo że instrument posiada zaledwie cztery struny. Sama nazwa wywodzi się z języka hawajskiego i jest połączeniem słów: ‘uku (pchła) i lele (skakać). Wdzięczny, dźwięczny i prosty w obsłudze. Nie masz ukulele? Nie szkodzi, mamy cały zestaw instrumentów, który udostępnił nam na warsztat wyspecjalizowany w hawajskiej pchełce sklep Przyjazne Ukulele. Możesz też wesprzeć nasz projekt i zgarnąć ukulele jako nagrodę.

Tradycyjne pieśni w języku hawajskim
W języku hawajskim (ʻōlelo Hawai’i) słowa posiadają moc zwaną mana. Tradycyjne pieśni są śpiewane w celu zadowolenia bóstw i przodków oraz zgromadzenia życiodajnej energii kryjącej się w znaczeniu słów. Słowa pieśni są dobierane bardzo staranne i uważnie. Zapamiętywanie ich ułatwiają specjalne techniki. Przy doborze słów należy kierować się intuicją, ponieważ zarówno cały język, jak i pojedyncze wyrazy skrywają obrazy wypełnione energią, które mogą zamanifestować się w świecie rzeczywistym.

Lei – hawajskie naszyjniki z kwiatów i roślin
Przyjemnie jest założyć na szyję pachnący naszyjnik z kwiatów, ale jeszcze przyjemniej jest nauczyć się go samodzielnie wyplatać, a przy okazji poznać rolę, jaką rośliny odgrywają w kulturze hawajskiej. Dla Hawajczyków najważniejsza ze wszystkich roślina jest Ti (kordylina) ze względu na swoje ochronne działanie. Z jej długich, zielonych liści wyplata się naszyjniki, jak również spódniczki dla tancerzy hula. Warsztat przybliży nam również więź, jaka łączy Hawajczyków ze światem natury oraz pozwoli przyjrzeć się bliżej Lace – bóstwu opiekuńczemu wszystkiego, co rośnie.

Dla najmłodszych przewidzieliśmy tradycyjne hawajskie gry i zabawy plus piosenki, taniec hula, opowieści, figury ze sznurka hei i grę na hawajskiej muszli, podczas warsztatów rodzinnych.

Warsztaty to wspaniały pomysł na zdobywanie nowych umiejętności, podczas gdy Aloha Pokazy i Wykłady uzupełnią je, wzbogacając nas o nową wiedzę, doświadczenia i idee. O egzotycznych światach opowiedzą i zilustrują tańcem artyści z kraju mlekiem kokosowym płynącym. Dzięki niesamowitej hawajskiej ekipie, która przyjęła nasze zaproszenie, oraz przy wsparciu grupy tancerzy z Polski, będziemy mogli zobaczyć na własne oczy i poczuć wibrację hawajskich wulkanów, pokołysać się na falach błękitnego oceanu, przemierzyć tysiące kilometrów z hawajskimi podróżnikami i dowiedzieć się, jak zwykli śmiertelnicy stali się bogami.

Wykład Holo Mai Pele
Poznajcie fascynującą historię podróży hawajskiej bogini Pele z Tahiti na Hawaje. Podczas prelekcji Hawajczycy zaplanowali również pokaz wyplatania wachlarzy z egzotycznych liści lauhala.

Czy wiecie, że Polinezyjczycy, mają specjalny taniec, który wykonuje się przed tatuowaniem ciała? Będziemy mogli zobaczyć na własne oczy, jak wygląda tradycyjny Maoli Tattoo Dance, ponieważ specjalnie dla Was przed projekcją filmu poświęconego tatuażom zatańczą go tancerze ze szkoły hula hālau WaikāUnu.

Gotowi na pokaz hawajskiego tańca hula przy akompaniamencie etnicznych pieśni i bębnów? Będziemy mieli niepowtarzalną okazję zobaczyć na żywo tancerzy ze szkoły hula hālau WaikāUnu, którzy zaprezentują tańce poświęcone hawajskiej bogini ognia i wulkanów Pele, przy wsparciu grupy polskich tancerzy hula!

Po wykładach czas odkryć nieznane oblicze Hawajów. Organizacja Pacific Islanders in Communication wsparła nas filmami dokumentalnymi, dzięki którym będziemy mogli przyjrzeć się z bliska magii ukrytej w polinezyjskim tatuażu oraz poznać historię trzech niesamowitych kobiet, dzięki którym hawajska kultura przetrwała w swojej pierwotnej formie do czasów obecnych. Jeśli chcecie poznać prawdziwe oblicze Hawajów, zmienić swoje stereotypy na temat rajskich wysp i ich wizerunku wypromowanego przez media, przekonać się, że słowo aloha nie jest pustym sloganem kojarzącym się ze spódniczką z trawy i stanikiem z kokosa, te filmy są dla Was!

Keepers of the Flame: The Cultural Legacy of Three Hawaiian Women
Jest to hołd złożony trzem rdzennym Hawajkom, które żyły i działały na wyspach w XIX i XX wieku: hawajskiej historyk i pisarce – Mary Kawenie Pukui, tancerce tradycyjnego tańca i pieśniarce: ‘Iolani Luahine oraz nauczycielce etnicznego tańca hula: Edith Kanakaʻole. Opowieść odkrywa przed nami ich wielką siłę oraz zaangażowanie w podtrzymanie tradycji i kultury hawajskiej oraz wartości, które ona ze sobą niesie. Wpływ, jaki wywarły, jest widoczny do dziś.     

Skin Stories. Every tattoo tells a story
Na wyspie Samoa określa się go mianem tatau. Maorysi nazywają go moko lub puhoro. Hawajczycy używają terminu kakau albo uhi. A większość z nas zna go pod nazwą tatuaż. Wiele osób nie rozumie znaczenia, jakie ta forma sztuki ma dla licznych kultur na całym świecie. Dla niektórych, znaki wytatuowane na ciele stanowią swoisty kod, za pomocą którego określają to, kim są i skąd pochodzą. Dla innych, tatuaż jest symbolem odrodzenia, tradycji lub piękna, sposobem za pomocą którego mogą wyrazić wyznawane przez siebie wartości, przekonania lub światopogląd.

Zawsze jest dobra pora, aby wymienić się wibracją aloha, a ceremonie są do tego idealną okazją. To właśnie dla nas wstanie słońce na nadwiślańskiej plaży przy Moście Poniatowskiego, przebudzone hawajsko-słowiańskim pozdrowieniem podczas wyjątkowej, jedynej w swoim rodzaju Ceremonii Powitania Słońca.

Na Hawajach, podobnie jak w naszej słowiańskiej ojczyźnie, trzeba nakarmić nie tylko ducha, ale także ciało. Dzięki Hawajczykom weźmiemy również udział w prawdziwej etnicznej ceremonii Dzielenia Się Jedzeniem Aha 'Āina. Podczas tego starożytnego rytuału serwuje się potrawy przygotowane z rdzennych hawajskich roślin reprezentujących wcielenia – kinolau – hawajskich bóstw, gdzie kino oznacza wcielenie boga, a lau roślinę. Ceremonię rozpoczyna się od liści Ti oraz od Niu (orzecha kokosowego) symbolizujących kinolau boga Kū, patrona wojny, przywódców i uzdrawiania. Powierzchnia liścia Ti służy następnie jako taca, na której układa się potrawy. Kolejną potrawą jest fioletowe Poi z utartej rośliny Taro (bulwy kolokazji jadalnej), kinolau boga Kāne, opiekuna słodkich wód, lasów i drzew. Następne w kolejności są Uala (słodki ziemniak) i Mai’a (odmiana banana), kinolau boga Lono, władcy chmur, deszczu i błyskawic odpowiedzialnego za rolnictwo, pogodę i źródła wody. Podczas ceremonii, na wyplatanej z Lauhala (liści pandanu) macie, pojawiają się także różne rodzaje ryb oraz Limu kala (odmiana alg morskich), kinolau bogini księżyca Hiny.Rytuał Pica ‘Awy, napoju sporządzanego z pieprzu metystynowego i podawanego w miseczkach ‘apu wykonanych z łupiny orzecha kokosowego, ma na celu wykreowanie przestrzeni do otwartej komunikacji i wyrażenia wdzięczności, stworzenie atmosfery wzajemnego szacunku oraz uhonorowanie matki Ziemi. Tej rozpowszechnionej na wyspach Pacyfiku i praktykowanej przez rdzenną ludność ceremonii towarzyszy odpowiedni rytuał oraz etniczne pieśni i gesty.

Kto z nas nie chciałby zjeść tradycyjnej hawajskiej kolacji Lūʻau w gronie rdzennych Hawajczyków, w dodatku podanej na słowiańskim talerzu? Spędźmy razem czas i cieszmy się pokazem tańca hula. Podczas kolacji będziemy mogli skosztować wielu specjałów kuchni hawajskiej, porozmawiać z rdzennymi Hawajczykami i posłuchać egzotycznych opowieści z drugiego końca świata. Po kolacji przewidzieliśmy pokaz współczesnego tańca hula i koncert ukulele. 

Joshua Lanakila O Ka ‘Āina I Ka Pono Mangauil

Kilka lat temu, nasza koleżanka Justyna wpadła na niego na Hawajach i od tamtej pory zapraszamy go regularnie do Polski na warsztaty kultury hawajskiej. Na co dzień jest dyrektorem programowym Native Youth Cultural Exchange – wymiany kulturowej pomiędzy rdzenną młodzieżą hawajską a autochtoniczną ludnością Ameryki Północnej. Jest również znanym pieśniarzem, tancerzem hula oraz popularyzatorem idei powrotu do źródeł, natury oraz tradycyjnego rolnictwa i stylu życia. Jego motto to: „He ali’i ka ‘āina, he kauwa ke kanaka” co oznacza, że ziemia jest wodzem, a ludzie jej służą. 

Równolegle pełni rolę kierownikia studiów hawajskich w Honoka’a School. Podróżuje po całym Archipelagu Hawajskim, do Japonii i Europy, dzieląc się i przekazując tradycję swojego narodu. Lanakila uczy również metod samouzdrawiania bazujących na filozofii i nauce starszyzny oraz przodków, używając tradycyjnych trchnik, takich jak etniczny taniec (hula), etniczny śpiew (oli), uwalnianie (ho’oku’u) i ciężka praca (pa’a hana). 

Kumu hula Nicole Kuwalu Anakalea oraz tancerze i muzycy z jej szkoły hula hālau WaikāUnu
Nicole Kuwalu Anakalea w 2007 r. otrzymała tytuł Kumu Hula, co whawajskiej tradycji oznacza źródło etnicznej wiedzy. Tytuł ten nadał jej wybitny nauczyciel, dr Taupōuri Tangarō, stojący na czele szkoły Unukupukupu utworzonej przy Hawaii Community College, kultywującej jedną z najstarszych tradycji hula: (http://hawaii.hawaii.edu). Unukupukupu oznacza „świątynię paproci” (rosnących na świeżej lawie) – nazwa zakorzeniona jest w starożytnej tradycji hula ‘Aiha’a Pele, czyli rytualnego tańca związanego ze zjawiskami wulkanicznymi występującymi na Hawajach. Geocentryczny taniec i tradycja hula zostały przekazane dr Taupōuri Tangarō przez jedną z najstarszych, najbardziej szanowanych i znanych szkół tańca tradycyjnego: Halau O Kekuhi.
Nicole Kuwalu Anakalea jest absolwentką studiów na University of Hawai’i w Hilo. Jej misją jako pedagoga i nauczycielki tradycji hula jest dzielenie się autentycznymi doświadczeniami i szerzenie kultury hawajskiej wśród lokalnej społeczności, w innych regionach kraju oraz za granicą. Od ponad 15 lat działa zarówno w publicznym, jak i prywatnym sektorze edukacji.

Szkołę Hālau WaikāUnu, na której czele stoi Kumu Kuwalu, tworzą osoby kultywujące rdzenne tradycje: tancerze i muzycy z regionu Kohala na Wielkiej Wyspie. Misją hālau jest kontynuowanie jednej z najstarszych tradycji poświęconych żywiołowi ognia i bogini wulkanów Pele, a także rytuałów związanych poszanowaniem przyrody, którą reprezentuje  bogini Laka. Poprzez dynamiczny taniec (hula), śpiew (oli), rekwizyty (‘a’ ahu), rytuały (‘aha) i mity (ka’ao) odzwierciedla kult przyrody i przybliża styl życia pielęgnowany przez jedną z najbardziej odległych i izolowanych, rdzennych społeczności żyjących w harmonii z naturą. Wizją szkoły jest przybliżenie i ukazanie we współczesnym międzynarodowym kontekście roli i istoty hula jako jednego z najświętszych tańców poświęconych naturze.

Połączyła nas miłość do Hawajów, a zafascynowała możliwość łączenia etnicznej tradycji hawajskiej z tradycją słowiańską, stąd pomysł na Aloha Festiwal Polska, jedyny taki event w Polsce. 

Joanna Mazurek (po prawej)
Obieżyświatka, copywriterka, instruktorka hawajskiego tańca hula. Fascynują mnie źródła – te, z których można czerpać, pić lub się w nich zanurzać. Czasami są to strumienie, a czasami oceany. Lubię do nich sięgać lub je przekraczać, w zależności od potrzeby. Moja podróż w stronę kilku malutkich wysp położonych na samym środku Pacyfiku rozpoczęła się w połowie lat 90. i od tamtego czasu jestem „na fali”. Wszystkiemu winny jest taniec hula, który zawładnął moją wyobraźnią i sercem. Dlaczego? Ponieważ odzwierciedla zjawiska natury i wzmacnia wibrację Ziemi. Zawarte w nim pradawne przekazy, ścierające się żywioły, wybuchy wulkanów, wiatr szumiący w liściach palm i deszcz kwiatów sprawiają, że trudno mu się oprzeć. Podczas moich licznych eskapad na Hawaje poznałam wielu etnicznych nauczycieli i po nitce do kłębka trafiłam do pradawnych źródeł rdzennej kultury. W 2010 roku dostałam pozwolenie od moich nauczycieli, aby dzielić się etniczną kulturą i tańcem z tamtych regionów w Polsce. Założyłam szkołę tańca hawajskiego i grupę Uakoko, a wchodzący w jej skład tancerze, oprócz tańca, zdobywają także wiedzę na temat kultury polinezyjskiej. W tym roku chciałabym sprowadzić Hawaje do Polski.

Magdalena Smojlik (po lewej)
Palce jak pchełki skaczą po strunach ukulele, dłonie jak fale rozbijają się o membranę etnicznych bębnów pahu, a oddech jak wiatr wpada do muszli i przeszywa powietrze donośnym sygnałem. Kiedy gram zamieniam się w wiatr, ocean, wulkan. Kiedy śpiewam jestem ptakiem, szumem palm, deszczem. Muzyka, śpiew i taniec to moje żywioły. I choć wydawało mi się, że kończąc studia na Akademii Muzycznej zgłębiłam wszystkie arkana tej pięknej sztuki, dopiero na Hawajach odkryłam, czym jest serce i dusza muzyki i śpiewu.
Dostałam hawajskie imię Kaleokani, które oznacza „piękny głos”, a w tamtejszej tradycji nadawane nam imiona mają wzmacniać w nas to, o czym zapominamy. Chcę, abyście tak jak ja, dotknęli tej przepięknej kultury i przypomnieli sobie to, o czym zapomnieliście. Dlatego chcę zorganizować dla Was Aloha Festiwal Polska.

Sylwia Bogucka (pośrodku)
Ewolucjonistka, coach i trener, seksuolog i artystka, tancerka hula i pasjonatka życia.
Natura jest źródłem mojej mocy. Inspirację do pracy, do życia czerpię z praktyki tańca Hula, świadomego oddechu i ruchu. Fascynuje mnie kultura hawajska i słowiańska. Jestem autorka wielu programów rozwojowych dla kobiet min. warsztatów Korzenie Mocy. Jestem akredytowany przez ICF coachem na poziomie PCC (Profesional Certified Coach) prowadzę własna praktykę od 2009. Posiadam medyczno-biznesowe wykształcenie. Ukończyłam Wyższą Szkołę Zarządzania i Seksuologię Kliniczna (SWPS). 

Tomasza Madej
Jestem antropologiem, pracuję w warszawskim Muzeum Azji i Pacyfiku, które jest partnerem i współorganizatorem Aloha Festiwal Polska, i od lat fascynuję się etnicznym tatuażem. Odległa Oceania to prawdziwe kopalnia tradycji, zwyczajów i sztuki, które zachowały się w swojej pierwotnej, nienaruszonej przez cywilizację formie. Jestem fanem polinezyjskiej grafiki – nie tylko tatuowanej na ciele – ponieważ w niej ukryty jest symboliczny kod opisujący mikrokosmos mieszkających tam ludów. Próby złamania tego kodu i kontakt z tamtejszą kulturą doprowadziły mnie do fascynujących odkryć, które poszerzyły postrzeganie otaczającego mnie świata. Będę szczęśliwy, jeśli choć o krok uda mi się przybliżyć Wam bogactwo tej kultury, dlatego chcę zabrać Was w ekscytującą podróż po odległych archipelagach, współorganizując Aloha Festiwal Polska.

Wspiera nas także Ku'u Ohana i Polani, czyli polska rodzina miłośników kultury polinezyjskiej i tańca hula z całej Polski

Naszym partnerem jest Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, które udostępnia miejsce na Aloha Festiwal. Poniżej stworzyliśmy mapkę epicentrum hawajskich wibracji, które rozkołyszą warszawskie Powiśle w dniach18-21 czerwca 2016. To już niedługo!

 

 

 

 

Chcemy, abyście byli częścią projektu, który pozwoli Wam poczuć, że wszyscy jesteśmy jednym. Że serce Ziemi bije wszędzie z tą samą siłą, niezależnie od odległości, która dzieli różne światy. Abyście przenieśli się na odległe archipelagi i poczuli etniczne impulsy w swoich sercach. Chcemy, abyście mogli powiedzieć, że to dzięki Wam ten projekt stał się rzeczywistością. Wierzymy, że jedynie wspólne tworzenie ma sens. W przeciwnym wypadku, organizowanie festiwalu było by tylko sztuką dla sztuki.

Przez cały poprzedni rok zbieraliśmy fundusze w ramach naszego grona miłośników kultury polinezyjskiej i Fundacji Po Nitce Do Kłębka. Nasz partner i współorganizator wydarzenia, Muzeum Azji i Pacyfiku, udostępniło nam przestrzeń. Udało nam się pozyskać również wsparcie organizacji Pacific Islanders in Communication, kilku sponsorów, osób prywatnych z Polski i zagranicy. Dlatego możemy zaprosić artystów występujących na festiwalu, pokryć koszty transportu, ubezpieczenia, część kosztów zakwaterowania i wyżywienia. To dużo, jednak biorąc pod uwagę, że w tym roku festiwal odwiedzi aż 6 osób z Hawajów, cały czas nie mamy wystarczających środków finansowych. Z tego powodu zwracamy się z prośbą o pomoc do Was! Wierzymy, że finansowanie społecznościowe ma moc i że z Wami nie ma rzeczy niemożliwych. Razem możemy stworzyć Aloha Festiwal Polska! Według budżetu zakładającego wydatki oszacowane na podstawie konkretnych wycen, jak i naszych doświadczeń, aby zorganizować festiwal w opisanej powyżej formie brakuje nam jeszcze 
10 000 zł. Jeżeli uda nam się zebrać większą kwotę, przeznaczymy ją na wynagrodzenie dla wolontariuszy, tłumaczy, filmowców, fotografów w zamian za ich pracę włożoną w festiwal oraz na pokazanie Hawajczykom Polski w ramach wymiany kulturowej. Jeżeli kwota będzie naprawdę duża, nadwyżkę przeznaczymy na przyszłoroczny festiwal. Obiecujemy, że nawet grosik z budżetu festiwalu nie trafi do nikogo z organizatorów.

10 000 zł – wersja minimum, niezbędna do opłacenia wszystkich kosztów pobytu hawajskiej ekipy w Polsce, jej honorarium, ubezpieczenia, zakwaterowania, zapewnienia wyżywienia i noclegu dla artystów.

15 000 zł – każdej osobie, która wpłaci 50 zł lub więcej zostanie nadane hawajskie imię o specjalnym znaczeniu przez naszych gości z Hawajów. Ponadto dodatkowe środki przeznaczymy na  stworzenie filmu pofestiwalowego oraz działania PR pozwalające dotrzeć do większej liczby odbiorców.

20 000 zł – Zorganizujemy dodatkowy, bezpłatny koncert muzyki hawajskiej w wykonaniu hawajskiego muzyka i artysty Cody Pueo Pata! Każdy kto wpłaci 20 zł lub więcej dostanie podczas koncertu hawajskiego drinka.

Ponad 20 000 zł –środki przeznaczymy na kolejną edycję Aloha Festiwal Polska 2017 i sprowadzenie fascynujących artystów z drugiego końca świata, abyśmy wspólnie w przyszłym roku mogli doświadczyć zaoceanicznej magii.

Uda się?

Chętnie odpowiemy na Wasze pytania

Mail: alohafestiwal@gmail.com

Aktualności na temat Aloha Festiwal Polska i programu Festiwalu znajdziecie na:
Oficjalna strona Aloha Festiwal Polska

       

 Jak i kiedy dostarczymy Wam nagrody

Nagrody zaczniemy wysyłać Wam po 22 czerwca 2016 r. i dołożymy wszelkich starań, aby trafiły do Was nie później niż do końca lipca 2016 r.

Mahalo, i do zobaczenia na Festiwalu!