O projekcie
OPIS FILMU
Na wykładach z reżyserii filmu fabularnego w Łódzkiej Szkole Filmowej wielokrotnie słyszałam: „Billy Elliot mógł się zdarzyć tylko raz, nigdy więcej się nie powtórzy”, „Studium psychologiczne artysty jest pretensjonalne”, „Olaboga, bój się człowieku filmu o tancerzu, który cierpi”, „Każdy, ku mądrej przestrodze, powinien zobaczyć „Caravaggio” Dereka Jarmana i poważnie przemyśleć tę przygodę”…
Ten przenikliwy i niepowtarzalny czas w Łódzkiej Szkole Filmowej bardzo szybko zmienił się w rzeczywistość zbudowaną z mniej lub bardziej spełnionych i strapionych artystów, których los podzielam. Nie jestem biernym obserwatorem wszystkich egzystencjalnych ekstaz, bolączek, upadków, przebłysków geniuszu absolwentów studiów artystycznych, ale czynnym uczestnikiem tego kosmosu i znam go lepiej niż cokolwiek. Codziennie na nowo układam wiedzę zdobytą podczas studiów z walką o przysłowiowe przetrwanie. Nabijam się z własnego nabzdyczenia. Mam ostrożne nastawienie do pojęcia being successful, a czasem „Zjem to, co mam na sobie”. Nie tylko z tych doświadczeń postanowiłam zbudować psychologiczne studium artystów uwikłanych w towarzyski trójkąt (Matylda, Helena i Juri) o uniwersalnych, artystycznych frustracjach i rozterkach znanych całej artystycznej galaktyce, w krajobrazie spokojnego, kameralnego trybu wybierania drożdżówek w małym miasteczku (skąd pochodzę). Bohaterów zastajemy w momencie kryzysu i to nie z powodu banalnego powrotu z wakacji do szarej codzienności. Nierozłączne przyjaciółki z jakiegoś powodu nie mogą się spotkać na minutę, a ukochany Juri jest już tylko kolegą z pracy. A przecież wakacje były raptem miesiąc temu. Dlatego czas lata i jesieni jest w strukturze scenariusza przemieszany. Radykalne zmiany w życiu bohaterów wydarzyły się w odstępie dwóch miesięcy. W tak krótkim czasie weryfikowane jest kilka zasadniczych wartości: wielka przyjaźń o wyraźnie jednostronnym charakterze, narcyzm świadomy, nieświadomy i we wszystkich odsłonach, przestroga, ale też wybór i nieodłączny tryb tworzenia. Miłość, ta prawdziwa i ta zmyślona, cielesnym spełnieniem podszyta. Odpowiedzialność za rolę, którą podjęło się w delikatnym, towarzyskim mikrokosmosie.
SYNOPSIS
Pierwszy polski posthipsterski melodramat, w którym Matylda, Helena i Juri muszą wziąć odpowiedzialność za rolę, którą pełnią w swoim towarzyskim mikrokosmosie. W trakcie realizacji spektaklu pt. „Ptaki albo Holocaust towarzyski” na podstawie „Ptaków” Arystofanesa, troje artystów - przyjaciół mierzy się z bolesną prawdą o samych sobie. Ktoś żałuje, że kogoś porzucił, ktoś uwodzi reżysera spektaklu, bo wyznaje teorię wielomiłości. Ktoś uważa, że wojna nigdy się nie skończyła i nie wolno się poddawać. Jak u Arystofanesa, każdy chce się wznieść ponad wszystko i dostać się do ptasiego królestwa, aby chociaż na chwilę móc zostać ptakiem. A w międzyczasie… Ktoś zdobywa się na tajemnicze wyznanie miłosne: „Nic mnie w tobie nie przeraża”.
Film powstaje w ramach programu "30 Minut" w ramach Studia Munka, działającego przy Stowarzyszeniu Filmowców Polskich. W programie realizują swoje krótkometrażowe filmy najzdolniejsi reżyserzy młodego pokolenia.
SCENARIUSZ & REŻYSERIA JUSTYNA NOWAK
Pochodzi z Kołobrzegu. Absolwentka Wydziału Fotografii i Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi. Wybór kierunku studiów był bardzo skomplikowany, towarzyszyły mu liczne ataki paniki. W szkole podstawowej wygrywała konkursy literackie - pisała krótkie opowiadania, a w liceum wiersze (na szczęście nigdzie nie wydane). Nagrody w konkursach literackich oraz udział w olimpiadzie polonistycznej sprawiły, że wybór kierunku studiów był totalnie od czapy. Tak zaczęła się przygoda z architekturą wnętrz, która bez dyplomu, trwa do dziś. W międzyczasie prawie została psychologiem klinicznym, ale zamiłowanie do pisania opowiadań zwyciężyło w wyborze ostatecznego kierunku studiów. W Łódzkiej Szkole Filmowej skupiła się na ukochanej formie opowiadania poprzez komedio-dramat. Powagę sytuacji i problemu lubi starannie, z uwagą, czułością ośmieszyć i wystrzelić w kosmos, dokładając elementy absurdu i surrealu. Jej pierwsze filmy nie zachwycały pedagogów Szkoły Łódzkiej, jednocześnie pokazywane były na bardzo ważnych polskich i europejskich festiwalach filmowych, co powodowało u niej rozdwojenie jaźni. Po drugim roku reżyserii piętnastominutowe “Ważki” / "Dragonflies" miały premierę w konkursie 64. Biennale w Wenecji, gdzie zdobyły nominację do nagrody Prix UIP Europejskiej Akademii Filmowej. Zdobyły Grand Prix dla najlepszego europejskiego filmu krótkometrażowego na prestiżowym Raindance Film Festival w Londynie. Brały udział w konkursie filmów krótkometrażowych podczas Clermont-Ferrand International Short Film Festival oraz wielu innych wspaniałych europejskich festiwali - w Cork, Leeds, Biarittz oraz Film Fest Dresden. Wielowątkowy film dyplomowy pt. „Notoryczni Debiutanci” otrzymał nagrody za scenariusz. Lekkość pióra i duża swoboda literacka sprawiają, że jest zapraszana do różnych projektów filmowych, tak też zaczęła się jej przygoda z filmem animowanym. Niedawno napisała swoją pierwszą, w całej historii życia, sztukę teatralną.
OBSADA
- MATYLDA - Monika Roszko
- HELENA - Agnieszka Skrzypczak
- JURI - Eryk Kulm Jr.
- PISTETAJROS - Jędrzej Wielecki
SZYMON KLUZ - OPERATOR
Ur. w Łodzi. Absolwent Wydziału Fotografii i Wydziału Operatorskiego PWSFTviT w Łodzi. Autor zdjęć do filmów w reżyserii Justyny Nowak : „Opór Materii”, „Ważki”, „Notoryczni Debiutanci”. Za film pt. „Ważki” otrzymał m.in. Canon Cinematography Award na festiwalu 17 Raindance Film Festival w Londynie, nominację dla najlepszego europejskiego filmu krótkometrażowego oraz nominację do Złotej Kijanki na festiwalu Camerimage. Autor zdjęć do czterech spektakli zrealizowanych w ramach programu Teatroteka: „Spalenie Joanny”, „Nie ma”, „Beauty”, „Kasie”. Reżyser światła spektakli teatralnych w reżyserii Anny Karasińskiej: „Fantazja” w Teatrze Rozmaitości, „Wszystko zmyślone” w Teatrze Starym w Krakowie, „2118” w warszawskim Nowym Teatrze. Reżyser światła wielu spektakli teatralnych, m.in.: „Więzi” Teatr Wybrzeże w Gdańsku, „Tango” w reżyserii Piotra Ratajczaka Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, „O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy(…)” w reżyserii Agaty Baumgart w Teatrze Nowym w Poznaniu.
TOMASZ CIESIELSKI - MONTAŻYSTA
Ur. w Łodzi. Montażysta filmowy, koordynator postprodukcji filmowej. Absolwent Montażu Filmowego na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTViT w Łodzi. W swoim dorobku ma nagradzane na polskich i międzynarodowych festiwalach filmy dokumentalne i krótkometrażowe. Film dokumentalny „Piano” zdobył Wyróżnienie Jury na 55 Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz Nominację do Polskiej Nagrody Orły 2016 dla najlepszego filmu dokumentalnego. Montażysta trzech spektakli w cyklu Teatroteki: „Spalenie Joanny”, „Beauty”, „Kasie”. Prowadzi dom postprodukcyjny shortCat w warszawskim Wilanowie. Członek Polskiego Stowarzyszenia Montażystów.
ANNA CZARNOTA - KOSTIUMOGRAF
Ur. w Warszawie. Absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, scenografka teatralna i filmowa, fotografka i artystka wizualna działająca na pograniczu sztuk. Organizatorka dziewięciu edycji Międzynarodowego Festiwalu Rezydencja Twórczego Recyklingu „Przetwory” w Warszawie, za który otrzymała nagrodę Gazety Wyborczej WDECHY 2007. Współpracowała także przy pięciu edycjach Festiwalu Warszawskiego - "Niewinni Czarodzieje" oraz przy festiwalu „Wyłącz system” organizowanego przez Dom Spotkań z Historią. Dla Centrum Nauki Kopernik zrealizowała ,,Fugę na telegrafy” - niezwykły koncert w reżyserii Łukasza Chotkowskiego. Jako scenografka współpracowała m.in. z Marcinem Liberem - „Piekło nasze”; Natalią Sołtysik „Transgiovanni”, „Historia miłosna (Ostatnie rozdziały)”, „Dziewczyna na kanapie”, „Konstelacje”, „Walentyna", "The Last Human Dog”, ,,Wszystko jest dobrze, jesteśmy szczęśliwi" czy Łukaszem Garlickim „Jednocześnie”. Jako kostiumograf miała okazję pracować przy Teatrotece ,,NIE MA" w reż. Natalii Sołtysik. Jest współautorką dokumentacji fotograficznej 16. Festiwalu Filmowego Docs Against Gravity. Aktualnie pracuje nad własnym filmem dokumentalnym „NOWY ŚWIAT 24H – PAWILOŃCZYCY“.
AGNIESZKA PTASZYŃSKA - WSPÓŁPRACA PRODUKCYJNA
Agnieszka Ptaszyńska - kierowniczka produkcji, koordynatorka. Przez 10 lat związana ze Studiem Munka, działającym przy Stowarzyszeniu Filmowców Polskich. Zaangażowana w produkcje kilkudziesięciu krótkometrażowych filmów i kilku długometrażowych. Do niedawna współpracowniczka festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie. Obecnie związana z animacją. Kocha psy ;)
MAGDALENA RZOŃCA - KIEROWNIK PRODUKCJI
BASIA BLADOWSKA - ASYSTENT REŻYSERA
NA CO ZBIERAMY?
Pracujemy nad filmem, o którym na pewno nie można powiedzieć, że jest kameralny. Bardzo duża liczba aktorów, wiele lokacji w tym wynajem sali teatralnej i całego obiektu teatralnego, sporo efektów specjalnych, wysmakowana ścieżka dzwiękowa, realizacja scen akcji. Do zakończenia produkcji brakuje nam niewielkiego wsparcia od Was – żeby „Nic mnie w tobie nie przeraża“ był filmem najwyższej jakości – czyli tak, jak go sobie wyobrażamy i z dumą będziemy przedstawiać światu. Mamy nadzieję, na wielu wspaniałych festiwalach filmowych.
Pieniądze zebrane na zbiórce przeznaczymy na:
- sfinansowanie wymarzonych i wyśnionych lokacji do filmu, w tym mrocznej i magicznej willi pełnej dziwnych rzeźb zaklętych duchów
- zwiększenie budżetu scenograficznego i kostiumograficznego, teraz mówimy o sobie produkcja second-hand
- prawa do utworów muzycznych, musimy kupić prawdziwy RUSKI WITCH HOUSE
- wynajem retro cabrio - sexy fury dla naszego bohatera JURIEGO
- projekt afiszu teatralnego ze spektaklu, w tym projekt i wydruki plakatów "Ptaków" Arystofanesa wg naszej koncepcji
- posthipsterski vege catering dla naszej ekipy, podczas ośmiu dni zdjęciowych
- honorarium dla zespołu kaskaderów, którzy zabezpieczają lot naszych Ptaków - aktorów nad teatralną sceną (!)
WIZUALIZACJA NAGRÓD
Ptasia kurtka ze skrzydłami naszej aktorki Moniki Roszko (przynosi szczęście). Jedyny taki egzemplarz zaprojektowany przez naszą kostiumograf Annę Czarnotę.
Przezroczysta ptasia, czarna sukienka z tiulu naszej boskiej aktorki Moniki Roszko, czarna, piękna, sexy M.
Kurtka zamszowa Milano Italiano naszego aktora Eryka Kulma.
Posthipsterska kurtka naszego aktora Eryka Kulma pachnąca Cocollino Fuchsia Passion.
Niepowtarzalny, pastelowy strój kąpielowy naszej boskiej Agnieszki Skrzypczak pachnący Coccolino.
Boy Better Know - neohipsterski T-shirt wyszukany i uwielbiany przez mgr plakatu i naszą kostiumograf Annę Czarnotę.
Rundka cabrio furką po burgera, jak już ją znajdziemy i wypożyczmy (vegański burger w cenie).
Zajebista posthipsterska maska ptasia wykonana przez naszą kostiumograf Annę Czarnotę.
Ptasia pocztówka z wróżbą na rok 2021 Woła Metalu.
Ptasia dedykacja z przemyśleniem jak żyć, żeby nie uciec do Ptasiego Królestwa na ptasiej pocztówce oraz podziękowanie od twórców.
Egzemplarz "Ptaków" Arystofanesa z dedykacją naszego aktora Eryka Kulma oraz wróżbą dnia wyczarowaną przez tegoż.
Posthipsterski plakat ze spektaklu "Ptaki" wg Arystofanesa, zaprojektowany przez magister plakatu Annę Czarnotę, wydrukowany w dobrej jakości z autografami twórczyni i reżyserki.
Doktor Kluz, absolwent Wydziału Operatorskiego, udzieli konsultacji jak dostać się na Wydział Operatorski do Łódzkiej Szkoły Filmowej oraz na Wydział Fotografii. Szymon Kluz jest operatorem naszego filmu.
Lekcja montażu AVID udzielona przez naszego producenta wykonawczego, genialnego montażystę Tomasza Ciesielskiego. Lekcja za milion dolarów czyli dobra inwestycja :)
Spotkanie produkcyjne z wieloletnim, wspaniałym koordynatorem produkcji Studia Munka Agnieszką Ptaszyńską. Kawa i ciacho, porady produkcyjne, festiwale, low-budget i jak robić film w dobrej energii i fantastycznym zespole... również numerologiczną 9!!!
Słoń - maskotka z trąbą do góry czyli maksymalny talizman szczęścia, projektowany i ręcznie wykonany HANDMADE przez naszą scenograf. Poza tym - jedyny słoń na świecie w stroju BDSM, duży pluszak 70 cm.
Fotos z planu filmowego - twórcy na absolutnym wycieńczeniu, w gonitwie myśli i twórczej pasji. Na każdym fotosie prawie udane nie-haiku reżyserki, pisane przez nią w liceum.