Kasia Borys
O projekcie
KOPUŁA KONTEMPLACYJNA miejsce spotkań!
Wyobraź sobie przestrzeń zaprojektowaną z myślą o Tobie! Kopuła Kontemplacyjna to mała forma architektury społecznie zaangażowanej, która przyciąga swoim pięknem, kusi przechodnia jak bezpieczna przystań w miejskim zgiełku zaprasza by w niej spocząć i wsłuchać się w siebie...
Park Zdrojowy w Świeradowie-Zdroju to urokliwe miejsce, usytuowane w Górach Izerskich, tam właśnie ma stanąć Kopuła. Otaczać ją będzie szum drzew, otulać zieleń przyrody, ocieplać promienie słońca. Kształt sferyczny kumuluje energię, jej charakter skupia do środka, kula jest organicznym, harmonijnym kształtem, w którym człowiek się rozluźnia i odpoczywa, miejsce na 3-4 osoby daje poczucie bliskości oraz tworzy intymną atmosferę. Półprzeźroczyste kolorowy ściany dają poczucie oddzielenia od otaczającej przestrzeni, jednocześnie się z nią stapiają. Kopuła tworzy miejsce w miejscu, to naturalne schronienie dla człowieka, dające poczucie bezpieczeństwa, spokoju i harmonii. Przestrzeń nieodzownie na nas wpływa, może nas koić, może irytować, przytłaczać albo rozluźniać, osadzać głębiej w sobie. Półkula otwiera nas na samych siebie, w ten sposób otwierając na drugiego człowieka, możemy być sobie obcy, ale w sprzyjających warunkach poczuć się na powrót jednym, jako część większej całości. Możemy otworzyć się na spotkanie, zrozumieć, że głęboko w środku coś nas ze sobą łączy, coś pozornie banalnego, czym jest przynależność do świata natury.
Park Zdrojowy, na Domem Zdrojowym, polana od ulicy Orzeszkowej - miejsce pod Kopułę Kontemplacyjną.
Kopuła Kontemplacyjna to nieustająca opowieść, którą snuje otaczająca kopułę przyroda, to też Twoja opowieść, a miejsce na nią znajdziesz w małej drewnianej skrzyneczce w środku kopuły. Tutaj możesz się nią podzielić z innymi, opowiadając ją drugiej osobie, lub zostawiając zapisaną na papierze, jak kawałek siebie zawarty w liście do drogiej Ci osoby. Każdy nosi w sobie jakąś opowieść, mijając się na ulicy ocieramy się o zewnętrzne powłoki, nie dając sobie szansy na odkrycie tajemnicy, jaką sami jesteśmy. Tutaj możesz uchylić jej rąbek, niech światło cudzych oczu zajrzy do Twojego wewnętrznego ogrodu. Dziki, zarośnięty? Uporządkowany, przystrzyżony? Jaki jesteś w środku?
Kiedyś ludzie skupiali się dookoła ognia, który ocieplał nie tylko ciała, poczucie wspólnego bycia ze sobą, ocieplało też serca. Po środku kopuły, tam gdzie niebo całuje ziemię znajdzie się potężnych rozmiarów głaz - kwarc, skupiający energię, przyciągający wzrok niczym zastygły ogień, stanowić będzie bijące jej serce. Podwieszone pod sklepieniem wiązanki lawendy stanowić będą uciechy wonne dla naszego nosa, a wygodne siedziska z siana uciechę dla naszej wygody ;)
Częścią tego projektu są dwa wydarzenia społeczne:
1. Spotkanie międzypokoleniowe - Grupa staruszków z Domu Opieki Społecznej w Mirsku spotkała się z dziećmi z przedszkola Słoneczko w Czerniawie. W wielu kulturach to dziadkowie zajmują się maluchami, mają czas, cierpliwość i znają wiele opowieści, według tradycji afrykańskiej ich dusze niedługo opuszczą ciało, zaś dusze maluszków dopiero co się w nim znalazły, dlatego też nadają na zbliżonych falach i dobrze się potrafią zrozumieć. W Kanadzie zorganizowano jedno z pierwszych na świecie przedszkoli w Domu Starców. Ludzie starsi przebywający w Domu Starców cierpią na depresje, apatie, szybko postępującą demencję, tracą zainteresowanie światem, poczucie przynależności i zaangażowania, czują się niepotrzebni. Obcowanie z pełnymi energii maluchami przywraca im chęć życia!
Drugim wydarzeniem jest debata o Architekturze Społecznie Zaangażowanej, czyli o architekturze antropocentrycznej, skierowanej na człowieka i jego potrzeby, z uwzględnieniem szerszego kontekstu, a więc człowieka usytuowanego w konkretnych warunkach społecznych i naturalnych. To myślenie, które bierze pod uwagę potrzeby społeczne człowieka zarówno jak jego usytuowanie oraz efekt, z jakim oddziaływuje na środowisko. Projekty z tej dziedziny często zakładają partycypację społeczną na etapie planowania, zwiększają tym samym aktywizację i zaangażowanie lokalnej społeczności, mają na celu rozbudzić świadomość mieszkańca, jego poczucie odpowiedzialności, oraz współtworzenia otaczającej rzeczywistości. W dobie rosnącej globalizacji, łatwości w przemierzaniu ogromnych odległości, częstej zmiany miejsca zamieszkania, człowiek boryka się z sytuacją wyalienowania oraz braku utożsamiania się ze środowiskiem, które go otacza. Architektura zaangażowana ma przywrócić myślenie długofalowe obejmujące zarówno krótkoterminowy efekty jak i długofalowy wpływ na otoczenie, pomaga przywrócić sens i funkcję społeczną miejscom, bierze pod uwagę szeroko zakrojony kontekst kulturowo-historyczny. Takie myślenie uświadamia nam wartość tego co nas otacza, głębię znaczeniową i wagę naszego zaangażowania w kreowanie środowiska w jakim żyjemy.
W rozmowie wezmą udział
Łukasz Nowicki z Fundacji Transformacja, który działa na skalę ogólnopolską i zagraniczną, realizując projekty z zakresu szeroko pojętego zrównoważonego rozwoju, eko design'u i permakultury.
http://transformacja.org/pl/
Moritz Reichert z firmy Dobry Dom, lokalny działacz: „Dobry dom” to szeroka inicjatywa, której celem jest budownictwo w zgodzie z naturą, w harmonii z otaczającym krajobrazem, z korzyścią dla człowieka. Wierzymy, że możliwości zrealizowania naszych celów daje nam budownictwo z naturalnych materiałów.
http://www.stankowice64.com/
Przed debatą odbędzie się pokaz filmu reportażowego, w którym wypowiadać się będą mieszkańcy Świeradowa-Zdroju i okolic na temat ARCHITEKTURY SPOŁECZNIE ZAANGAŻOWANEJ.
O mnie:
Mgr Katarzyna Borys jest absolwentką ASP w Warszawie Wydziału Grafiki. Jej twórczość związana jest z szeroko pojętymi działaniami performatywnymi. Już w swoim dyplomie w pracowni grafiki artystycznej rozpoczęła zagarnianie nowych obszarów wizualizacji artystycznej i włączanie w działania swojej niezwykle osobistej wypowiedzi performatywnej. Zainteresowanie jak wykreować dzieło, które przenosi odczucia prowadzi działania mgr Katarzyny Borys także do nadawaniu performansu nowego intermedialnie-mobilnego wymiaru w poszukiwaniu bardzo współczesnego języka plastycznego.
Duża świadomość artystyczna połączona z intuicją pozwala K.Borys włączać do swojej twórczej pracy zdobywane doświadczenia, niezwykle istotne w performansie, w pracy warsztatowej z innymi. Powołane przez K.Borys Laboratorium Działań Artystycznych jest częścią pracy twórczej, obszarem doświadczania i także kształtowania pierwszych, również własnych projektów artystycznych. Jest artystką, której w trakcie ogólnie nakreślonych założeń twórczych, poszukiwane cele przekształcają się w projekty możliwe do zrealizowania. Można powiedzieć, że mgr Katarzyna Borys przez pracę także warsztatową ukonkretnia w kolejnych projektach otaczającą ją intuicyjnie wybieraną sztukę.
Jest niezwykle komunikatywna, jej bardzo dobre rozumienie sztuki i ogromna wrażliwość na odczuwanie człowieka stawiają K.Borys w jednym szeregu młodych artystów, którzy w kontakcie z doświadczonym środowiskiem rozwinie i zrealizuje swoją znakomitą sztukę.
prof.zw.Piotr Smolnicki Wydział Grafiki ASP w Warszawie
Warszawa dn. 4.09.2016
Projekt jest wspierany i dofinansowany przez Burmistrza Świeradowa-Zdroju oraz Europejską Stolicę Kultury Wrocław.
ŚLEDŹ NAS NA FACEBOOK-u: https://www.facebook.com/kopulakontemplacyjna