Mieszko Mączyński
O projekcie
Wiele rodzin przez lata gromadziło nie tylko cenne przedmioty, ale także dokumenty, listy, fotografie. Przez działania wojenne i inne niekorzystne czynniki zbiory te w wielu przypadkach zostały bezpowrotnie utracone. W przypadku naszej rodziny, dzięki wspaniałej pracy przodków, a także szczęściu - dom, w którym przechowywano historyczne pamiątki został szczęśliwie ominięty przez wojny i pożary, większość niezwykle cennych przedmiotów udało się zachować.
Dzisiaj staję przed wyzwaniem: stając się spadkobiercą (i "depozytariuszem") wielu cennych pamiątek, muszę zachować dla kolejnych pokoleń niesamowite dziedzictwo - nie tylko ze względu na wiekowość dokumentów i pamięć rodzinną, ale także przez szerszy zakres, którego te listy, pisma dotyczą. A sąto - może nie światowej - ale lokalnej sławy ludzie, jak kompozytor Jerzy Gablenz, architekt Franciszek Mączyński czy pisarka Maria Czeska - Mączyńska oraz wiele osób nie znanych szerszemu gronu. Moim głównym celem jest właściwa archiwizacja starych zdjęć, rękopisów, listów, książek - po to, by nie uległy zniszczeniu przez następne lata (w końcu papier jest kruchy!).
Niestety wszystkie niezbędne do tego celu teczki, opakowania, pudła są bardzo drogie. Są to specjalistyczne przedmioty z odpowiednimi atestami, odporne na działanie temperatury etc.
Zbiórka ma na celu zgromadzenie pieniędzy na zakup przynajmniej części tych archiwizacyjnych "pomocy".
Kolejnym etapem jest praca związana ze skanowaniem - przeniesieniem oryginalnego materiału do komputera - po to, by szerzej udostępnić - nie tylko rodzinie, ale i badaczom - dotychczas nieznane aspekty życia znanych (lub nieco mniej) postaci.
Mam nadzieję, że te prace będą owocowały nowymi projektami - jak ten, który dzięki zasługom wielu osób udało się zrealizować prawie 10 lat temu - wystawę "Wokół octu, musztardy i opery" dotyczącą fabryki prapradziadka Jerzego Gablenza i jego ojca, Wiktora, zorganizowaną przez Muzeum Historyczne Krakowa.
Dlaczego proszę kogoś spoza kręgu prywatnego, rodzinnego? - jest to wspólne dziedzictwo, dotyczące również osób mających (kiedyś) duży wpływ na życie innych - jak chociażby produkcja miodów pitnych przez prapraprapradziadka Ignacego Wójcikiewicza w Krakowie.
Dlaczego warto to robić? - za jakiś czas papier może się rozpaść, tusz wyblaknąć - im wcześniej się tym profesjonalnie zajmie, tym więcej można zachować na przyszłość.
Dlaczego wydawać pieniądze na przeszłość? - bo nasza przeszłość nadaje kształt naszej przyszłości
Czyli co, po kolei? - skanuję, tworzę archiwum cyfrowe. Potem czas na oryginały: ułożenie, zabezpieczenie, (zakup sprzętu), archiwizacja.
Sprzęt archiwizacyjny, który chcę kupić, to dokładnie te same przedmioty, które używają muzea na całym świecie - papier bezkwasowy (pH między 7,5 a 10) rezerwa alkaliczna, opakowania spełniające określone normy - wszystko to, co jest potrzebne, by bezpiecznie przechowywać stare papiery. Znów pytanie: po co? Żeby przetrwało nasze dziedzictwo.
Czyli co z tego dla osoby spoza rodziny? Rozszerzenie dostępu do cyfrowych zbiorów (kto potrzebuje, dostaje materiały). Oryginały leżą bezpiecznie spakowane, a w "obiegu" pozostają kopie elektroniczne.
Krewni bliżsi i dalsi! Mamy pochowane w szufladach olbrzymie skarby - czas je odnaleźć, uporządkować i udostępnić dla całej rodziny (chociażby elektronicznie)!
Liczy się naprawdę każda złotówka.
Czemu na Polak Potrafi? 5 lat temu pomyślnie uzbierałem TU pieniądze na wydanie autorskiego zbioru poezji. Książka wydana, niesamowita sprawa - teraz chcę powtórzyć te emocje w nieco innym wydaniu.
Nie jesteś zainteresowany? Przekaż dalej...